도구

도구

라틴어 문장 검색

omnes, enim, ad unum, praefectos, militesque, pro concione, ob virtutem et patientiam invictam, quam saepenumero arduis in rebus praestiterant, summopere laudavit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM TERTIUM.83)
Eo praesente, pericula multa, et mala, quae saepenumero perpessi, inter semetipsos recensebant;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.17)
Legatis Gallicis saepenumero jam antea dictum, foedus nuperum, cum Britannis percussum, querimoniae causam Gallis nullam praebere oportere.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT UNDEVICESIMUM.26)
et saepenumero dixisse fertur, " Quum Americanos exercitum scripsisse, et arma, pro salute et libertate, cepisse, a Gallis cognitum fuerit, Gallos (quamvis fortuna dulci ebrii, rebusque secundis elati,) bellum et certamen omne cum Americanis illico detrectaturos esse.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM.51)
Patientia invicta, quam per vitam omnem saepenumero praestiterat, Washingtonium, generis humani delicias, nec in morte deseruit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.13)
nam et quae pridie quam adessem inter eos dicta sunt Avieno mihi insinuante comperta sunt, et omnia scripto mandavi, ne quid subtraheret oblivio:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 13:2)
Quos cum aspexisset obviamque processisset ac perblande salutavisset, conversus ad Furium Albinum, qui tum forte cum Avieno aderat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 16:1)
Hic, cum omnes quasi vetustatis promptuarium Albini memoriam laudavissent, Praetextatus Avienum videns Furio insursurrantem:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 1:1)
Quidnam hoc est, mi Aviene, inquit, quod uni Albino indicatum clam ceteris esse velis?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 1:2)
Reliqua autem verba quae Avieno nostro nova visa sunt veterum nobis sunt testimoniis adferenda.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 17:1)
Tum Avienus aspiciens Servium:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 1:1)
Tum Avienus (ut ei interpellandi mos erat):
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 3:1)
Inter haec Avieni dicta Flavianus et Eustathius, par insigne amicitiae, ac minimo post Eusebius ingressi alacriorem fecere coetum, acceptaque ac reddita salutatione consederunt percontantes quidnam offenderint sermocinationis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 4:1)
Movet enim mihi Avienus noster nominis quaestionem, et ita originem eius efflagitat, tamquam fides ab eo generis exigenda sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 5:3)
sic Messala tuus, Aviene, dictus a cognomento Valerii Maximi qui, postquam Messanam urbem Siciliae nobilissimam cepit, Messala cognominatus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 26:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION