라틴어 문장 검색

Hactenus antiquo signis fulgentibus aere, summus inaurato crater erat asper acantho.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 62:7)
sed rex Niliaci litoris invido fervens felle iubet praevalidam manum in bellum rapidis ire cohortibus, ferratasque acies clangere classicum.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae13)
Megalesius hinc spado diris incensus furiis caeca ad responsa vocatur, sunt qui quadriviis brevioribus ire parati vilia Niliacis venerantur holuscula in hortis, porrum et caepe deos inponere nubibus ausi, albaque et senapin 1 caeli super astra locare.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2306)
Munera praeterea, Iliacis erepta ruinis, ferre iubet, pallam signis auroque rigentem, et circumtextum croceo velamen acantho, ornatus Argivae Helenae, quos illa Mycenis, Pergama cum peteret inconcessosque hymenaeos, extulerat, matris Ledae mirabile donum:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 36:3)
Mirantur dona Aeneae, mirantur Iulum flagrantisque dei voltus simulataque verba, [pallamque et pictum croceo velamen acantho.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 38:8)
DamoetasEt nobis idem Alcimedon duo pocula fecit, et molli circum est ansas amplexus acantho, Orpheaque in medio posuit silvasque sequentis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA III. MENALCAS, DAMOETAS, PALAEMON29)
At tibi prima, puer, nullo munuscula cultu errantis hederas passim cum baccare tellus mixtaque ridenti colocasia fundet acantho.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA IV.13)
Quid tibi odorato referam sudantia ligno balsamaque et bacas semper frondentis acanthi?
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 7:8)
nec sera comantem narcissum aut flexi tacuissem vimen acanthi pallentesque hederas et amantes litora myrtos.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 7:2)
at Myos exiguum flectit acanthus iter;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 910)
sed (cape torquatae, Venus o regina, columbae ob meritum ante tuos guttura secta focos) his animum nostrae dum uersat Acanthis amicae, per tenuem ossa a me sunt numerata cutem.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 533)
"fecundus ab urbe pollet ager, primo qui vix proscissus aratro semina tarda sitit vel luxuriante iuvenco arcana exponit piceam pinguedine glaebam, assurrexit huic, coxit quod torridus Auster, Niliacum Libycumque solum, collataque semper arida Mygdoniae damnarunt Gargara falces;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 69)
hic tibi Sidonio celsum pulvinar acantho texitur et signis crescit torus asper eburnis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis14)
tu rosum tineis situque putrem, quales aut Libycis madent olivis aut tus Niliacum piperve servant aut Byzantiacos colunt lacertos, nee saltem tua dicta continentem, quae trino iuvenis foro tonabas, aut centum prope iudices, priusquam te Germanicus arbitrum sequenti annonae dedit omniumque late praefecit stationibus viarum, sed Bruti senis oscitationes de capsa miseri libellionis emptum plus minus asse Gaiano, donas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, hendecasyllabi iocosi ad Plotium Grypum4)
"licet aridus Hammon invideat Lyciaeque parent contendere sortes Niliacumque pecus patrioque aequalis honori Branchus, et undosae quem rusticus accola Pisae Pana Lycaonia nocturnum exaudit in umbra, ditior ille animi, cui tu, Dictaee, secundas impuleris manifestus aves."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권177)

SEARCH

MENU NAVIGATION