라틴어 문장 검색

et hoc anno Romae triumphatum.
그리고 그 해에 로마에서는 승전 기념이 있었다. (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 177:4)
itaque amīcum quendam nōmine Pompēium petīvit et 'Pompēī,' inquit, 'vīsne mēcum venīre ut Delphōs vīsāmus?'
그래서 그는 Pompeius라고 불리는 어떤 친구에게 부탁했다. 'Pompeius, 우리 Delphi에 방문하기 위해 나와 함께 가지 않을래?' (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Delphōs vīsit4)
‘quis,’ inquit, ‘Rōmam condidit? quis Tarquinium Superbum Rōmā expulit? quandō Hannibal in Italiam invāsit?’ et multa alia.
그가 말했다. '누가 로마를 세웠지? 누가 타르퀴니우스를 로마로부터 몰아냈지? 언제 한니발이 이탈리아를 침략했지?' 그리고 다른 많은 것들도 물어봤다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Lūdus Oribiliī17)
Ad hanc itaque cum accessissem ut fructum inde colligerem, deprehendi illam esse ficulneam cui maledixit Dominus, seu illam veterem quercum cui Pompeium Lucanus comparat dicens, "Stat, magni nominis umbra, Qualis frugifero quercus sublimis in agro," etc. Hoc igitur comperto non multis diebus in umbra eius ociosus iacui;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, QUANDO LAUDUNUM VENIT AD MAGISTRUM ANSELMUM 1:7)
Unde et adversus calumnias Magni oratoris urbis Romae epistolam scribens, ita exorsus ait [(38) Patrol., t. XXXI, col. 665, 666, lib. II.]:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 1:2)
Certe cum Romae essem, nunquam tam festina me vidit, ut non de Scripturis aliquid interrogaret.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 17:24)
Addunt etiam ad exaggerationem impudentiae, nostrae testimonium damnationis fidei, quod juxta traditionem praedictorum conciliorum Leo tertius Romae transcriptum in tabula argentea posteris reliquit, pro amore, ut ipsemet dicit, et cautela orthodoxae fidei.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 52:7)
fratres Thebani, et flebile fatum Pompeii quem non delassavere legentem?
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 2:3)
- Quomodo Petrus Romam venerit, legatione apostolica retulerit, et de terraemotu.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 11:2)
Ubi terris redditus, Romam sine mora proficiscitur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 12:7)
[0519C] Post haec, praedictae pestilentiae tempestate amplius et validius ingruente, multisque principibus cum plebeia manu morientibus, dux Godefridus, memor quomodo persimili clade olim est Romae tactus in expeditione quam egit cum Henrico, rege quarto, imperatore Romanorum tertio;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER V 26:1)
- Imperator regi Baldewino dona dirigens, Romae de perfidia sua apud papam incusatur
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 95:3)
Quapropter in amaritudine animi Romam tendens, ipsum imperatorem [0626C] criminatus est in Ecclesia Beneventana:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 96:3)
[0696C] Hoc in anno Boemundus avunculus Tankradi, aegritudine correptus, vita discessit apud Bare civitatem, ad ecclesiam B. Nicolai catholice sepultus, tempore quo Henricus V rex, imperator IV, Romae plurimos sibi resistentes hostili impetu in ore gladii crudeliter edomuit;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 96:1)
Deinde Romam profectus, a Paschali pontifice Romano benigne commendatus, et reversus, et de omnibus objectis excusatus, dominum regem ex admonitione et jussione ipsius apostolici coepit [0709B] arguere et monere, ut praedictam matronam, quam duxit uxorem, a thalamo suo amoveret propter adulterium, quo in prima conjuge, orta de principibus Armeniae, peccavit, eo quod legitimas nuptias adulterinis illius foedavit connubiis.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 48:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION