라틴어 문장 검색

Atque id maxime dissidere neque convenire dicebat, quod qui profiteretur vitam nullo pacto beatam effici posse si virtus sola abesset, idem contra negaret, beatam fieri vitam cum sola virtus adesset, et quem daret haberetque virtuti absenti honorem, eundem petenti atque praesenti adimeret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, I 9:1)
adimi enim putaverunt subsidium hoc inopiae temporariae, quo omnium vita indiget, si perfidia debitorum sine gravi poena eluderet.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, I 42:2)
cui rex (in honorem stirpis veterum Britonum a qua ipse erat oriundus) Arthuri nomen indidit, praenomen secutus illius prisci regis Brittonum in cuius rebus gestis asserendis satis invenitur in historia vera et monumentis antiquis, quod illum demptis fabulis magna gloria regnasse testetur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 25:2)
At quemadmodum cancellaria ius praetorium ita camera stellata ius censorium (demptis tamen rebus capitalibus) imitatur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM TERTIUM 30:5)
Habebis eum, sed honorem tuum obligabis te vitam ei minime adempturum."
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 9:26)
At si Ludovicum Duodecimum demas et Ludovicum Undecimum, qui paulo ante regnavit, substituas, magis convenient exempla, fierentque verius parallela.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM UNDECIMUM 12:11)
Est enim Interpretatio verum et naturale opus mentis, demptis iis quae obstant:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 330:8)
ANXIVS in cellam natorum carnis offellam Dum canis ex more fluuium prope ferret in ore, Eius ut est umbra uisa maiore sub unda, Hanc post dimissam festinus anhelat ad ipsam, Dumque cupita petit, dederat quod sors sibi, demit, Morte cadens iusta carnis per inania frusta.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, I. De cane et umbra prede 2:1)
Hocque soporato, compos redit in sua latro, Arte sua demptis, quaecumque fuere iacentis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, IV. De sompnolento et fure 5:4)
MENBRA fouens lecto quidam sub paupere tecto, Cui nichil est plus quam cereris cadus et domus usquam, Prorsus adempturum quendam sibi talia furum Dum presentiret, surrexit, ut obuius iret.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, V. De paupere et fure 6:1)
Quo fur, captato pro uoto tempore grato, Dempsit pauxillum cereris, quod habebat, et illum, Veste superiecta, detexit et abstulit extra.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, V. De paupere et fure 6:3)
Mox leo, consumpto iam pene cadauere cuncto, Dum cor habere nequit, aures et lumina querit, Subdola iam pridem uulpes que dempsit eidem.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIII. De uulpe, leone et asino 14:7)
Lenis ut inprimis uenis sopor influit imis, Inde pulex mordax, magis irrequietus et audax, Corpus obit rostro, tectum regale sub ostro, Tamque frequens seuit, dum somnum prorsus ademit.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XV. De rege et duobus pulicibus 16:7)
"Aeris hic inuenti socius tibi nocte silenti Improbus huc uenit, clam prorsus et illud ademit".
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XX. De fure in testimonium arborem inuocante 21:22)
Menti sincerae nequeunt eo usque nocere, Quin ad momentum sit eis opus illud ademptum;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIII. De ariete canem simulante 24:20)

SEARCH

MENU NAVIGATION