라틴어 문장 검색

et Belius amnis Iudaico mari inlabitur, circa cuius os lectae harenae admixto nitro in vitrum excoquuntur.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER V, 7장5)
Ante hanc aciem posuerat funditorum manum sagittariis admixtis.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 3권, 9장 11:1)
dixit et arcano redolentem nectare rorem, quem penes alta quies liquidique potentia somni,
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 17:1)
cui etsi animadversio temporalis divinitus est indulta, tamen, ut eius bonitatem redoleat a quo velut a puncto biffurcatur Petri Cesarisque potestas, voluptuose familiam suam corrigit, sed ei voluptuosius miseretur.
(단테 알리기에리, Epistolae 29:7)
1. Postquam venati saltus et pascua sumus Ytalie, nec pantheram quam sequimur adinvenimus, ut ipsam reperire possimus rationabilius investigemus de illa ut, solerti studio, redolentem ubique et necubi apparentem nostris penitus irretiamus tenticulis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 152:1)
inter que nunc potest illud discerni vulgare quod superius venabamur, quod in qualibet redolet civitate nec cubat in ulla.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 155:2)
et simplicissima quantitas, quod est unum, in impari numero redolet magis quam in pari;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 156:2)
et simplicissimus color, qui albus est, magis in citrino quam in viride redolet.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 156:3)
10. Ad illud ubi dicitur, quod superiora inferioribus admixta profectum adducunt, dicimus verum esse quando cesset discretio:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 11:1)
Redolebat aliquid neglegentiae et divitiarum fasciis conligata in saeculi iacebat sepulchro, sed confremuit Iesus et conturbatus in spiritu clamavit dicens:
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 2:3)
alterum gloriam redolet.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 9:3)
Numquam vinum redoleas, ne audias illud philosophi:
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 11:5)
Caveat omnia apocrypha et, si quando ea non ad signorum veritatem, sed ad signorum reverentiam legere voluerit, sciat non eorum esse, quorum titulis praenotantur, multaque his admixta vitiosa et grandis esse prudentiae aurum in luto quaerere.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 12:8)
Montani quoque venter adest abdomine tardus, et matutino sudans Crispinus amomo quantum vix redolent duo funera, saevior illo Pompeius tenui iugulos aperire susurro, et qui vulturibus servabat viscera Dacis Fuscus marmorea meditatus proelia villa, et cum mortifero prudens Veiento Catullo, qui numquam visae flagrabat amore puellae, grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum, caecus adulator, dirusque a ponte satelles dignus Aricinos qui mendicaret ad axes blandaque devexae iactaret basia raedae.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV47)
est igitur ni mirum id quod ratione sagaci quaerimus, admixtum rebus, quod inane vocamus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 11:19)

SEARCH

MENU NAVIGATION