라틴어 문장 검색

Sed veteres maximae quaeque gallinae vernaculi generis eligantur:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 11장 11:3)
Sola ex pretiosis piscibus muraena, quamvis Tartesii Carpathiique pelagi, quod est ultimum, vernacula,quovis hospes freto peregrinum mare sustinet.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 16장 10:2)
Deinceps talis altera est vernacula retinendi.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 9장 1:1)
Est et illa vernaculi examinis cura, si forte praedicto tempore facta eruptione 1 patriam 2 fasti-diens3 sedem longiorem fugam denuntiavit.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 12장 1:1)
igitur audito fine Augusti vernacula multitudo, nuper acto in urbe dilectu, lasciviae sueta, laborum intolerans, implere ceterorum rudes animos:
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 31장8)
ego de urbe et his propriis ac vernaculis vitiis loquar, quae natos statim excipiunt et per singulos aetatis gradus cumulantur, si prius de severitate ac disciplina maiorum circa educandos formandosque liberos pauca praedixero.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 28장 3:2)
insignis nobilitas aut magna patrum merita principis dignationem etiam adulescentulis adsignant:
(코르넬리우스 타키투스, 게르만 족의 기원과 위치, 13장 2:1)
incuriosos milites - vernacula utebantur urbanitate - quidam spoliavere, abscisis furtim balteis an accincti forent rogitantes.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER II, 88장6)
nullis tamen infensior quam uernaculis et mathematicis, ut quisque deferretur, inauditum capite puniebat exacerbatus, quod post edictum suum, quo iubebat intra Kal.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Vitellius, 14장 4:1)
In mea enim patria rusticitatis vernacula deus venter est et de die vivitur:
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 5:1)
"adulescentulas nubere, filios procreare, nullam dare occasionem maledicti gratia."
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 3:26)
Annis igitur plurimis sic suam transegit aetatem, ut ante se vetulam cerneret, quam adulescentulam fuisse meminisset, laudans illud Platonicum, qui philosophiam meditationem mortis esse dixisset.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 6:1)
Vernaculorum dicta, sordidum dentem, Et foeda linguae probra circulatricis, Quae sulphurato nolit empta ramento Vatiniorum proxeneta fractorum, Poeta quidam clancularius spargit Et volt videri nostra.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, III1)
"Romanorum enim vernaculos deos novimus:"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 25장 1:19)
sed Tincam non minus multa ridicule dicentem Granius obruebat nescio quo sapore vernaculo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 46장 4:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION