도구

도구

라틴어 문장 검색

His igitur quinque maioris partibus obpositae sunt aliae quinque partes minoris, quemadmodum ipsum maius minori semper obponitur, quae minoris species ita singillatim speciebus quinque maioris his, quae supra dictae sunt, obponuntur, ut eisdem nominibus nuncupentur, sola tantum sub praepositione distantes.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De speciebus maioris quantitatis et minoris. 1:3)
Si igitur bis solum maiorem numerum minor numerus metiatur, subduplus vocabitur, si vero ter, subtriplus, si quater, subquadruplus et fit per haec in infinitum progressio, additaque eos semper sub praepositione nominabis, ut unus duorum subduplus, trium subtriplus, iiij subquadruplus appelletur et consequenter.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De multiplici eiusque speciebus earumque generationibus. 1:10)
Namque in his ut in praedictis proportionibus minores numeri omnes addita sub praepositione dicuntur, quorum definitio talis reddi potest.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De multiplici superparticulari. 1:3)
Manifestum autem hoc etiam est, quod horum comites semper cum sub praepositione dicentur, ut est subduplex sesqualter, subduplex sesquitertius, subduplex sesquiquartus et ceteri quidem ad hunc modum.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De eorum exemplis in superiori formula inveniendis. 1:6)
Hic quoque illud meminisse debemus, quod minores et comitesnon sine sub praepositione nominantur, ut sit subduplex superbipartiens, subduplex supertripartiens.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De multiplici superpartiente. 1:6)
adverbium olim non solum ad Graecos, verum etiam ad Romanos referendum est.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).21)
adverbium autem hinc seu interpretatio vocis eo, seu corruptela particularum nec ne videtur.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1179)
- Adverbium extrinsecus (saltem scribendum erat intrinsccus jubente Lindenio) perperam repetitum est e periodo sequenti.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1858)
quod quo facilius efficeret aut necubi lectorem uel auditorem obturbaret ac moraretur, neque praepositiones urbibus addere neque coniunctiones saepius iterare dubitauit, quae detractae afferunt aliquid obscuritatis, etsi gratiam augent.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 86장 1:3)
1. Triphario nunc existente nostro ydiomate, ut superius dictum est, in comparatione sui ipsius, secundum quod trisonum factum est, cum tanta timiditate cunctamur librantes quod hanc vel istam vel illam partem in comparando preponere non audemus, nisi eo quo gramatice positores inveniuntur accepisse ‘sic’ adverbium affirmandi:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 75:1)
Nam noctu non appellatio sed adverbium est:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 3:1)
porro futura, quod nomen est, non potest cum adverbio convenire:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 3:2)
Sed nec die crastini a doctissimo viro sine veterum auctoritate prolatum est, quibus mos erat modo diequinti modo diequinte pro adverbio copulate dicere:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 20:1)
sane praepositionem mutavit, nam 'ex oris' melius potuit dicere.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 135)
Italiam ars quidem hoc exigit, ut nominibus provinciarum praepositiones addamus, civitatum numquam.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 21)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION