도구

도구

라틴어 문장 검색

Eae res in Galliam Transalpinam celeriter perferuntur. Addunt ipsi et adfingunt rumoribus Galli, quod res poscere videbatur, retineri urbano motu Caesarem neque in tantis dissensionibus ad exercitum venire posse.
(카이사르, 갈리아 전기, 7권, 1장2)
ergo confessionem alicuius quaeri placet cui rerum quoque novarum crimen adfingeretur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIV, 62장3)
Titus spectata opulentia donisque regum quaeque alia laetum antiquitatibus Graecorum genus incertae vetustati adfingit, de navigatione primum consuluit.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER II, 4장1)
proinde animi vitium hoc oculis adfingere noli.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 14:4)
Dicere porro hominum causa voluisse parare praeclaram mundi naturam proptereaque adlaudabile opus divom laudare decere aeternumque putare atque inmortale futurum, nec fas esse, deum quod sit ratione vetusta gentibus humanis fundatum perpetuo aevo, sollicitare suis ulla vi ex sedibus umquam nec verbis vexare et ab imo evertere summa, cetera de genere hoc adfingere et addere, Memmi, desiperest.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 5:7)
ut rivorum inductionem sic accipiamus, per fossam vel pratum purgatum deducere, id est emittere, quoniam cautum in libris sacris est "feriis denicalibus aquam in pratum ducere nisi le- gitimam non licet, ceteris feriis omnes aquas licet deducere". ergo hic, ut aliquibus videtur, 'deducere' purgare est et sordes emittere, quae praecludant aquam, ideo quia a pontificibus, ut novum fieri non permittitur feriis, ita vetus purgari permittitur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2709)
habebit igitur linguam deus et non loquetur, dentes palatum fauces nullum ad usum, quaeque procreationis causa natura corpori adfinxit ea frustra habebit deus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 92:4)
nos aquarum inductionibus terris fecunditatem damus, nos flumina arcemus derigimus avertimus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 152:5)
Conexum autem ita sit principium consequenti orationi, ut non tamquam citharoedi prooemium adfictum aliquid, sed cohaerens cum omni corpore membrum esse videatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 325:1)
Neque eos similis effecit inter se, sed tantum alteri adfinxit, de altero limavit, ut id conformaret in utroque, quod utriusque natura pateretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 36:3)
Nullam partem corporis sine aliqua necessitate adfictam totamque formam quasi perfectam reperietis arte, non casu.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 179:3)
personarum ficta inductio vel gravissimum lumen augendi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 205:1)
descriptio, erroris inductio, ad hilaritatem impulsio, anteoccupatio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 205:2)
parvis enim momentis multa natura aut adfingit aut mutat aut detrahit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 170:9)
parvis enim momentis multa natura aut affingit aut mutat aut detrahit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 170:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION