라틴어 문장 검색

et timor omnes invasit qui audierunt prospere illi omnia evenisse;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 70:3)
In verbis planis et suavibus me semper videris inducere, ut a vindicta me debeam abstinere, monstrando pericula, quæ mihipossent evenire.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:14)
Cui totumut evenerat est monstratum ex ordine.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 78:10)
Evenit, dixit socius, quod a civitate exieramus, et sic vox una asperrima audiebatur et cantus incompositus verbaque inordinatesonabant;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 86:9)
Permitte, inquit illa, karissimedomine, ut oculum sanum medicinali arte confirmem et carmine, ne ita eveniatde sano ut mihi evenit de iam percusso, quia dampnum tuum commune est nobis.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 91:12)
Hoc alia vice nobis evenit, cum pergeremus ad civitatemper magnam viam:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 120:2)
Ita evenit eis, sicut in proverbio dictum est:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 123:36)
Merito hoc illi accidit, quia si custodisset quod Moysespraecepit, ut diligeret fratrem suum sicut se ipsum, hoc ei non evenisset.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 126:2)
Fili, ne dimittas pro futuris praesentia, ne forsan perdas utrumque, sicut evenit lupo de bobus promissis a rustico. [p. 32]
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 152:2)
Quomodo, pater, evenit ei?
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 157:4)
Videte quam magnum mihi et vobis ingruat bellum, quod propter meum credo evenire vobis peccatum. [p.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 172:5)
Hoc multis iam evenit;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 178:27)
et statim eveniunt ei tanta commoda quodprorsus dulce sit ei praeteritarum reminisci adversitatum.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 187:73)
Multa enim mala contingunt hominibus quae eveniunt eis ut maiora mala effugiant;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 190:4)
Cum fuerisin tristitia, nihil inde sollicitus eris, sed omnia in dispositione Deipermitte et renuntia semper bonum futurum, et ita eris oblitus malorum, quia multa mala eveniunt, quae in bono finiuntur.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 190:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION