라틴어 문장 검색

ego laudo ruris amoeni rivos et musco circumlita saxa nemusque.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 103)
musco tenaci pectus ac palear viret, longum iubente spargitur fuco latus;
(세네카, 파이드라 15:21)
Non cognoscitis quia sapientia est in homine sicut muscus et ambra?
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, (Praefatio) 1:7)
Et ecce illa lavata et uncta musco levansque oculos et videns maritum cucurrit et accepit illum per capillos et barbam et ait:
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 5. Secundi sapientis secunda historia: Catula 1:49)
illic ipse antris Anien et fonte relicto nocte sub arcana glaucos exutus amictus huc illuc fragili prosternit pectora musco, aut ingens in stagna cadit vitreasque natatu plaudit aquas, illa recubat Tiburnus in umbra, illic sulpureos cupit Albula mergere crines:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Villa Tiburtina Manilii Vopisci31)
Parvi beatus ruris honoribus, qua prisca Teucros Alba colit lares, fortem atque facundum Severum non solitis fidibus saluto.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Septimium Severum1)
qualem te Dardanus Albae vix cepisset ager, si per me serta tulisses Caesarea donata manu!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum77)
noctemque diemque adsimulant, maculis internigrantibus albae:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권125)
At pater arcano residens Ismenos in antro, unde aurae nubesque bibunt atque imbrifer arcus pascitur et Tyrios melior venit annus in agros, ut lamenta procul, quamquam obstrepit ipse, novos-que accepit natae gemitus, levat aspera musco colla gravemque gelu crinem, ceciditque soluta pinus adulta manu dimissaque volvitur urna.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권190)
Fecit ille, ut rogatus est, et reuersus ad uesperam, sedentibus iam ad mensam fratribus, obtulit ei aliquid de ueteri musco, quo superficies ligni erat obsita.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. II. 1:5)
mansit Silviis postea omnibus cognomen qui Albae regnarunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 43:1)
imperitabat tum C. Cluilius Albae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 227:1)
nio Alba, ab Albanorum stirpe regum oriundi Romani essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 232:3)
sepulcra exstant, quo quisque loco cecidit, duo Romana uno loco propius Albam, tria Albana Romam versus, sed distantia locis, ut et pugnatum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 266:1)
cum Fidenae aperte descissent, Tullus Mettio exercituque eius ab Alba accito contra hostes ducit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 286:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION