라틴어 문장 검색

etymologia, quae verborum originem inquirit, a Cicerone dicta est notatio, quia nomen eius apud Aristotelem invenitur σύμβολον, quod est nota;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 248:1)
modicus autem atque opportunus eius usus illustrat orationem, ita frequens et obscurat et taedio complet, continuus vero allegorias et aenigmata exit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 233:1)
allegoria, quam inversionem interpretantur, aut aliud verbis aliud sensu ostendit aut etiam interim contrarium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 263:1)
habet usum talis allegoriae frequenter oratio, sed raro totius;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 266:2)
nisi adiecisset dumtaxat fluctibus contionum, esset allegoria;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 267:2)
illud vero longe speciosissimum genus orationis, quo trium permixta est gratia, similitudinis, allegoriae, translationis:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 268:1)
ceterum allegoria parvis quoque ingeniis et cotidiano sermoni servit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 270:1)
est exemplis allegoria, si non praedicta ratione ponantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 271:1)
sed allegoria, quae est obscurior, aenigma dicitur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 271:3)
praeter haec usus est allegoriae, ut tristia dicamus mollioribus verbis urbanitatis gratia aut quaedam contrariis significemus aliud textum spectaco et enumeravimus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 276:1)
sunt etiam, qui haec non species allegoriae sed ipsa tropos dicant;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 276:3)
allegoria vero habet aliquid proprium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 277:3)
totum autem allegoriae simile est aliud dicere aliud intelligi velle.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 138:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION