도구

도구

라틴어 문장 검색

Spem vestram praestate deis fortunaque tantos Det nobis animos, quantos fugientibus hostem Caussa dabat.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 1:25)
quo magis efficiendum aliquid est, fortuna velim meliore, animo Caeliano.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER DECIMVS AD ATTICVM, letter 12A 5:11)
Haec enim sola non submittit animum, stat contra fortunam;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 2:2)
Nulla re maior invidia fortunae fit quam aequo animo.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 31:2)
in quibus quanta fuerit animorum diuersitas in simili fortuna puto uobis indicandum, multo magis quia ad uitam pertinet quam si ad eloquentiam pertineret.
(세네카, Suasoriae, Trecenti Lacones contra Xersen missi, cum treceni ex omni Graecia missi fugissent, deliberant an et ipsi fugiant. 15:1)
ipse, ut est humanus animus insatiabilis eo quod fortuna spondet, ad altiora et non concessa tendere, et quoniam consulatus quoque eripiendus invitis patribus esset, de regno agitare:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 143:1)
Is iuvenis, ut primum ex eo genere quaestus pecunia a patre relicta animos ad spem liberalioris fortunae fecit togaque et forum placuere proclamando pro sordidis hominibus causisque adversus rem et famam bonorum primum in notitiam populi,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 319:1)
unum esse Macedoniae regnum, et regione propinquum, et quod, sicubi populo Romano sua fortuna labet, antiquos animos regibus suis videatur posse facere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 534:1)
ita tum mos erat in adversis rebus voltum secundae fortunae gerere, moderari animo in secundis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 686:1)
Postremo aequo animo toleres oportet quicquid intra fortunae aream geritur cum semel iugo eius colla summiseris.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:29)
quippe magnitudinem animi eius interritam ac ne fortuna quidem infractam non misericordia modo, sed etiam honore excipere dignatus est.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 14장 48:2)
Quis vero divitiorem quemquam putet quam eum, cui nihil desit, quod quidem natura desideret, aut potentiorem quam illum, qui omnia, quae expetat, consequatur, aut beatiorem, quam qui sit omni perturbatione animi liberatus, aut firmiore fortuna, quam qui ea possideat, quae secum, ut aiunt, vel e naufragio possit ecferre?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 45:3)
Ne ego haud paulo hunc animum malim quam eorum omnium fortunas, qui de hoc iudicaverunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 98:7)
quanto facilius animus conroborari possit, ut fortunae ictus invictus excipiat, ut proiectus, ut conculcatus exsurgat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 80 3:3)
Si maximum illud ultra quod nihil habent iratae leges ac saevissimi domini quod minentur, in quo imperium suum fortuna consumit, aequo placidoque animo accipimus et scimus mortem malum non esse, ob hoc ne iniuriam quidem, multo facilius alia tolerabimus, damna et dolores, ignominias, locorum commutationes, orbitates, discidia, quae sapientem, etiam si universa circumveniant, non mergunt, nedum ut ad singulorum impulsus maereat.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 45:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION