라틴어 문장 검색

nisi forte te amant et tibi adsentantur et tam diu, dum tu ades, sunt oblitae sui.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER NONVS: AD M. VARRONEM ET CETEROS, letter 12 1:2)
nam defendendo moroso homini cumulatissime satis fecimus et, id quod ille maxime cupiebat, Vatinium a quo palam oppugnabatur arbitratu nostro concidimus dis hominibusque plaudentibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER SECVNDVS, letter 4 1:3)
Sed progrediamur longius et ita agamus ut nihil nobis adsentati esse videamur, quaeque ab iis dicuntum sic persequamur ut nihil in praeteritis relinquamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 61:1)
in quo tantum abest ut nostra miremur, et usque eo difficiles ac morosi sumus, ut nobis non satis faciat ipse Demosthenes;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 29장 4:4)
bene igitur nostri, cum omnia essent in moribus vitia, quod nullum erat iracundia foedius, iracundos solos morosos nominaverunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 54:17)
356 6 372 15 374 5375 23 376 3 405 15 v. πάθοσ Graeci philosophi omnes perturbationes morbos appellant 320 14 321 3 328 24 = νοσήματα ψυχῆσ sec Stoicos 372 9.22 375 7 morosus 388 14 mors de contemnenda morte est l. I cf.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.133)
mihi festa luce coquatur urtica et fissa fumosum sinciput aure, ut tuus iste nepos olim satur anseris extis, cum morosa vago singultiet inguine vena, patriciae inmeiat vulvae?
(페르시우스, 풍자, satire 654)
Assentemur ait ille et dum illi balneum petunt, nos in turba exeamus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 72:9)
nec tibi morosi veniant fastidia morbi, perque tuas fiant, quae sinet ipsa, manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 26:2)
illo praecipue ne sis morosa caveto tempore, nec lapsas saepe resolve comas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 48:2)
ah, vereor coram in os te laudare amplius, Ne id assentandi magis quam quo habeam gratum facere existimes.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 421)
Sed ex assentando, indulgendo, et largiendo, Micio.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 5, scene 991)
Postremo imperavi egomet mihi Omnia assentari.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 2, scene 237)
nam qui huic animum assentari induxeris, E flamma petere te cibum posse arbitror.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 285)
quid sit futurum cras, fuge quaerere et quem Fors dierum cumque dabit, lucro adpone nec dulcis amores sperne puer neque tu choreas, donec virenti canities abest morosa.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 94)

SEARCH

MENU NAVIGATION