도구

도구

라틴어 문장 검색

demonstratque animi altitudinem fiduciamque, quoniam quibus innitimur, iis quasi erigimur attollimurque.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 5:3)
Atque ex hoc ambitionis profundae fontis promanasse quod, tam sub tractatum illum pacis et foederis inter Edwardum et Ludovicum Undecimum Galliae regem icti et colloquio utriusque regis apud Piqueneam firmati, quam alias, Richardus tunc Glocestriae dux pacem pro viribus impugnasset et a parte stetisset, existimationem suam in fratris contumeliam attollens, oculos omnium (praesertim nobilium et militum) a fratre in seipsum convertere cupiens, quasi rex vita sua luxuriosa et minus nobili coniugio effoeminatus factus esset, minusque honoris sensu et republicae cura quam regem deceret tangeretur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 5:15)
Cumque aliae matres naturales infantes pariant infirmos, quique seipsos attollere et iuvare nequeant, illa contra adolescentes proceros pariat, qui non multo postquam in lucem prodierint cum regibus potentibus praeliari possint.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEXTUM 9:21)
Is enim ager erat in quo fungi illi (qui nocte una se attollunt) maxime vigere solebant.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEXTUM 22:2)
Si enim aer fuerit subter aquam, ascendit rapide versus superficiem aquae, per motum illum plagae (quam vocat Democritus), per quam aqua descendens percutit et attollit aerem sursum;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 339:3)
Similiter, sit natura inquisita posterior ille motus ex duobus quos supposuimus, videlicet motus maris se attollens et rursus subsidens;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 348:1)
Necesse est ut motus iste, per quem aquae in fluxibus et refluxibus se attollunt et rursus relabuntur, absque aliqua accessione aquarum aliarum quae advolvuntur, fiat per unum ex his tribus modis;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 348:4)
vel quod nec copia accedat major nec extensio amplior, sed eaedem aquae (prout sunt tam copia quam densitate aut raritate) per vim aliquam magneticam desuper eas attrahentem et evocantem, et per consensum, se attollant et deinde se remittant.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 348:7)
Atqui primo manifestum est universas aquas, prout ponuntur in fossa sive cavo maris, non posse simul attolli, quia defuerit quod succedat in fundo;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 348:10)
adeo ut si foret in aquis aliquis hujusmodi appetitus se attollendi, ille ipse tamen a nexu rerum, sive (ut vulgo loquuntur) ne detur vacuum, fractus foret et cohibitus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 348:11)
Relinquitur, ut attollantur aquae ex aliqua parte, et per hoc minuantur et cedant ex alia.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 348:12)
ita ut aquas in medio attollat, illae vero sublatae latera per successionem deserant et destituant.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 348:14)
si inveniatur quod in refluxibus maris aquarum superficies in mari sit arcuata magis et rotunda, attollentibus se scilicet aquis in medio maris et deficientibus circa latera, quae sunt litora;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 349:3)
Notandum autem est, si hoc ita sit, fieri (contra ac creditur) ut attollant se aquae in refluxibus, demittant se tantum in fluxibus, ita ut littora vestiant et inundent.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 349:8)
at aer ille expansus aquam deprimit, contractus attollit;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 393:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION