라틴어 문장 검색

Non acerba, sed blanda verba timebis."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 120:7)
Et Cato dixit, Sermones blandosque vitare memento.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 120:12)
Et Salomondixit, "Homo qui blandis fictisque sermonibus loquitur amico suo, reteexpandit pedibus eius."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 120:14)
Nam et si blanda et ficta loquetur, tamen si prudens fueris cor eius faciletibi patebit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 137:5)
Sic quedura fuit mors tibi mitis erit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 79:14)
" In consiliis itaque et in aliis rebus "non acerba verba, sed blanda timebis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 119:11)
"Malus homo, qui blande loquitur, innocentium laueus est;"
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 119:13)
"Homo qui blandis fictisque sermonibusloquitur amico suo, rete expandit pedibus ejus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 119:15)
Sermones blandos blæsosque vitare memento.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 119:20)
Non ergo movearis ad blanda verba, dulcia vel composita, sed ad rem tantum;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 119:21)
Nam sicut aliquandotristem faciem amicus, et blandam adulator ostendit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 159:9)
"Quia fuistis sobrii, casti, humiles, et devoti, continentes, mites, vel talia bona fecistis," sed tantummodo rationemhelemosinarum redens, dicet:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 21:11)
Sed qui pecuniam perdiderat unaquaque die ad domum illius quiretinebat iniuste pecuniam, ibat blandisque precibus eum deprecabatur utpecuniam redderet.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:11)
Et isti burgenses postquam volebant animalis naturam sibi assumere, mitissimi animalis naturam sibi debuissent vendicare;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 123:43)
Diutius patitur Deus regnum regis in sua persona peccantis, sibonus sit gentibus et mitis, quam faceret in sua persona iusto regi, simalus esset gentibus et crudelis.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 170:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION