라틴어 문장 검색

quod si quis odoratus philosophiam videretur et ex ea locum aliquem orationi suae insereret, in caelum laudibus ferebatur.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 19장 3:2)
nec ante in praetorium rediit quam flagrante triclinio ex conceptu camini, cum quidem consternatis et quasi omine aduerso anxiis omnibus:
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Vitellius, 8장 2:1)
hic et odorato spirantes crine Mycael Cessaeaeque manus, et qui tua iugera nondum
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Sextus. 135:1)
Incolumi Rhodos et Mytilene pulchra facit quodpaenula solstitio, campestre niualibus auris,per brumam Tiberis, Sextili mense caminus.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1111)
incipit ex illo montis Apulia notosostentare mihi, quos torret Atabulus et quosnunquam erepsemus, nisi nos vicina Trivicivilla recepisset lacrimoso non sine fumo, udos cum foliis ramos urente camino.
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장52)
adde poemata nunc, hoc est, oleum adde camino,quae siquis sanus fecit, sanus facis et tu.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장226)
tu cum proiectis insignibus, anulo equestriRomanoque habitu, prodis ex iudice Dama,turpis odoratum caput obscurante lacerna, non es quod simulas?
(호라티우스의 풍자, 2권, 07장32)
iam strident ignes, iam follibus atque caminis ardet adoratum populo caput et crepat ingens Seianus, deinde ex facie toto orbe secunda fiunt urceoli pelves sartago matellae.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X19)
quippe his crescunt patrimonia fabris, sed crescunt quocumque modo, maioraque fiunt incude adsidua semperque ardente camino.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV41)
Nec non in meridiem verso agmine Libanum Syriae Damascumque transgressus per nemora illa odorata, per turis et balsami silvas Romana signa circumtulit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MITHRIDATICUM 29:1)
Quinque enim sunt hominum sensus, quos Graeci αἰσθήσεις appellant, per quos voluptas animo aut corpori quaeri videtur, tactus gustus odoratus visus auditus.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 10:2)
Est autem odoratissimum:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIX. 4:5)
Nam et Homerus, qui citreum θύον appellat, ostendit esse odoratum pomum:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIX. 5:2)
Dives inaccessos ubi Solis filia lucos Adsiduo resonat cantu, tectisque superbis Urit odoratam nocturna in lumina cedrum, Arguto tenues percurrens pectine telas.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XII. 7:2)
visus auditus odoratus gustus et tactus.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 16:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION