도구

도구

라틴어 문장 검색

4. Tota igitur, scilicet ars cantionis, circa tria videtur consistere:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 134:1)
5. De rithimo vero mentionem non facimus, quia de propria cantionis arte non est.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 135:1)
quod, si de propria cantionis arte rithimus esset, minime liceret:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 135:3)
Igitur ad habendam cantionis cognitionem quam inhiamus, nunc diffinientia suum diffiniens sub compendio ventilemus, et primo de cantu, deinde de habitudine, et postmodum de carminibus et sillabis percontemur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 138:3)
et huiusmodi stantia usus est fere in omnibus cantionibus suis Arnaldus Danielis, et nos eum secuti sumus cum diximus
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 139:4)
5. Vide igitur, lector, quanta licentia data sit cantiones poetantibus, et considera cuius rei causa tam largum arbitrium usus sibi asciverit;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 143:1)
6. Satis hinc innotescere potest quomodo cantionis ars circa cantus divisionem consistat;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 144:1)
4. Sunt etenim quidam qui non omnes quandoque desinentias carminum rithimantur in eadem stantia, sed easdem repetunt sive rithimantur in aliis, sicut fuit Gottus Mantuanus, qui suas multas et bonas cantiones nobis oretenus intimavit.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 198:1)
5. Quidam alii sunt, et fere omnes cantionum inventores, qui nullum in stantia carmen incomitatum relinquunt quin sibi rithimi concrepantiam reddant, vel unius vel plurium.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 199:1)
1. Ex quo duo que sunt artis in cantione satis [sufficienter] tractavimus, nunc de tertio videtur esse tractandum, videlicet de numero carminum et sillabarum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 211:1)
inventor autem testudinis Artemon Clazomenius fertur, idemque arietis repertor dicitur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM NONVM COMMENTARIVS., commline 5037)
Naevio diceret, subito totam causam oblitus est idque veneficiis et cantionibus Titiniae factum esse dicebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 60장 1:6)
ex provincia mea Ciliciensi, cui scis τρεῖσ διοικήσεισ Asiaticas adtributas fuisse, nullo sum familiarius usus quam Androne, Artemonis filio, Laudicensi, eumque habui in ea civitate cum hospitem tum vehementer ad meae vitae rationem et consuetudinem accommodatum ;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER TERTIVS DECIMVS: AD C. MEMMIVM ET CETEROS, letter 67 1:1)
ARTEMON circa eundem sensum uersatus est a parte adulescentis;
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum liber I., Captus a piratis scripsit patri de redemptione; non redimebatur. Arcipiratae filia iurare eum coegit, ut duceret se uxorem, si dimissus esset; iurauit. relicto patre secuta est adulescentem. Rediit ad patrem, duxit illam. orba incidit. pater imperat, ut ar 11:11)
ARTEMON dixit:
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum liber I., Liberi parentes alant, aut uinciantur. Quidam alterum fratrem tyrannum occidit, alterum in adulterio deprehensum deprecante patre interfecit. a piratis captus scripsit patri de redemptione. pater piratis epistolam scripsit, si praecidissent manus, duplam s 18:13)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION