도구

도구

라틴어 문장 검색

Non aliquando castigatio necessaria est ?
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 33:2)
Corrigendus est itaque, qui peccat, et admonitione et vi, et molliter et aspere, meliorque tam sibi quam aliis faciendus non sine castigatione, sed sine ira;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 88:1)
haec enim castigatio consuetudinem efficiet non facile credendi.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 130:3)
In iis erunt boni magistratus parentesque et praeceptores et iudices, quorum castigatio sic accipienda est quomodo scalpellum et abstinentia et alia quae profutura torquent.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 146:2)
Si uis graue illius crimen facere, te exorabilem praesta.
(세네카, Excerpta Controversiae, book 5, Damnatus parricidii alligans fratrem.11)
et iam si pecces, deus exorabilis ille est si modo praesentis viderit esse preces.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 30a7)
2 nam quid potest esse castigationis huiusce tenore pretiosius, in qua forte peccato animus aeger repperit intrinsecus remedium, cum non valeret extrinsecus invenire convicium?
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 6권, Sidonius Domino Papae Lupo salutem 2:2)
nunc magni vocat exorabile numen Caesaris, heu durus fati tenor!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam61)
ibidem etiam exhortationes, castigationes et censura divina.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 39장 3:3)
et sequitur ut omnes saeculi plagae nobis, si forte, in admonitionem, vobis in castigationem a deo obveniant.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 41장 4:2)
Nam regina Aeanfled propinqua illius, ob castigationem necis eius iniustae, postulauit a rege Osuio, ut donaret ibi locum monasterio construendo praefato Dei famulo Trumherae, quia propinquus et ipse erat regis occisi;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIV. 2:10)
Erat abstinentiae castigatione insignis, erat gratia conpunctionis semper ad caelestia suspensus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXVI [XXVIII]. 2:8)
nullam umquam gentem magis exorabilem promptioremque veniae dandae fuisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 248:2)
ea tacita castigatio maxime ex dignitate populi Romani visa est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 159:2)
isdem ferme diebus et ad Q. Fulvium consulem Hirpini et Lucani et Volceientes traditis praesidiis Hannibalis quae in urbibus habebant dediderunt sese, clementerque a consule cum verborum tantum castigatione ob errorem praeteritum accepti sunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 230:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION