라틴어 문장 검색

Iudex ergo iurisdictionem et imperiumhabens animadvertere et castigare et mulctare potest et debet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 91:3)
Cum severitate itaque iudex facit facinorosos mulctare, et castigare debet,et non cum familiaritate aut eciam contumelia.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 91:13)
Nam ut ait Tullius, "Omnisanimadversio et castigatio contumelia vacare debet neque ad eius, qui punietaliquem aut verbis castigat, sed ad rei publice utilitatem referri."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 91:14)
"Nullus mihi dies per otium transit, partio noctem nocturnis studiis, non vaco sompno, sed succumbo, et oculosvigilia fatigatos cadentesque in opere castigatos detineo:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 72:22)
Judex ergo potest et debet cum severitate facinorosos necare, muletare, castigare, bonis spoliare, nec pati suum imperium in aliquo contempni, ut leges clamant.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 232:17)
--Fili, ne sit gallus fortior te, qui iustificat decem uxores suas, tusolam castigare non potes.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 14:4)
Arabs filium suum castigavit dicens:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 116:1)
27] Arabs castigavit filium suum:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 121:2)
Castigavit sapiens filium suum:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 127:1)
Philosophus castigavit filium suum dicens:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 151:1)
Castigavit Arabs filium suum dicens:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 152:1)
Castigavit Arabs filium suum dicens:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 156:1)
Alius castigavit filium suum dicens:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 157:1)
Etenim victor passionum omnium, nec ullis captus saeculi illecebris, qui omnem istam secundum corpus habitationem coelestis puritate conversationis obduxerat, mentem regens, carnem subjiciens, et regia quadam auctoritate castigans, nomine Dei vocatus est, ad cujus similitudinem se perfectae virtutis ubertate formaverat.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 2장 4:12)
Altiore autem sensu illud significatur, quod qui terrenas diligit voluptates, eas sequitur, et putat his se posse ad Dei gratiam pervenire, et regnum coeleste hujusmodi erroribus deferendum, is adversum coelestia contumaci praeliatur affectu.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 34장 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION