라틴어 문장 검색

at tu conclusas hircinis follibus aurasusque laborantis, dum ferrum molliat ignis, ut mavis, imitare.
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장12)
nil faciet sceleris pia dextera—mirum,ut neque calce lupus quemquam neque dente petit bos—, sed mala tollet anum vitiato melle cicuta.
(호라티우스의 풍자, 2권, 01장37)
'postquam te talos, Aule, nucesqueferre sinu laxo, donare et ludere vidi,te, Tiberi, numerare, cavis abscondere tristem,extimui, ne vos ageret vesania discors,tu Nomentanum, tu ne sequerere Cicutam.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장125)
"laxae manicae, caligae folli-cantes, vestis grossior, crebra suspiria, visitatio virginum, detractatio clericorurn, et si quando festior dies venerit, saturantur ad vomitum."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:75)
mangonum pueros vera ac miserabilis urit debilitas, follisque pudet cicerisque relicti.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI202)
tunc inmensa cavi spirant mendacia folles conspuiturque sinus:
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII50)
et hunc inopem vidistis, Athenae, nil praeter gelidas ausae conferre cicutas.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII102)
iam strident ignes, iam follibus atque caminis ardet adoratum populo caput et crepat ingens Seianus, deinde ex facie toto orbe secunda fiunt urceoli pelves sartago matellae.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X19)
Nunc si depositum non infitietur amicus, si reddat veterem cum tota aerugine follem, prodigiosa fides et Tuscis digna libellis, quaeque coronata lustrati debeat agna.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII22)
Chrysippus non dicet idem nec mite Thaletis ingenium dulcique senex vicinus Hymetto, qui partem acceptae saeva inter vincla cicutae accusatori nollet dare.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII73)
grande operae pretium est, ut tenso folle reverti inde domum possis tumidaque superbus aluta.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV97)
quippe videre licet pinguescere saepe cicuta barbigeras pecudes, homini quae est acre venenum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 32:8)
et zephyri cava per calamorum sibila primum agrestis docuere cavas inflare cicutas.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 47:2)
Ventris enim duo sunt orificia, quorum superius erectum recipit devorata et in follem ventris recondit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 17:1)
- Seu lentum ceroma teris tepidumve trigona, Sive harpasta manu pulverulenta rapis, Plumea seu laxi partiris pondera follis, Sive levem cursu vincere quaeris Athan - Ne madidos intret penetrabile frigus in artus, Neve gravis subita te premat Iris aqua.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XIX2)

SEARCH

MENU NAVIGATION