도구

도구

라틴어 문장 검색

Neque vero ego hoc tantum oneris imponam nostris praesertim oratoribus in hac tanta occupatione urbis ac vitae, nihil ut eis putem licere nescire, quamquam vis oratoris professioque ipsa bene dicendi hoc suscipere ac polliceri videtur, ut omni de re, quaecumque sit proposita, ornate ab eo copioseque dicatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 21:1)
Nam si quis hunc statuit esse oratorem, qui tantummodo in iure aut in iudiciis possit aut apud populum aut in senatu copiose loqui, tamen huic ipsi multa tribuat et concedat necesse est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 48:1)
Sin oratoris nihil vis esse nisi composite, ornate, copiose loqui, quaero, id ipsum qui possit adsequi sine ea scientia, quam ei non conceditis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 48:4)
Numquam enim negabo esse quasdam partis proprias eorum, qui in his cognoscendis atque tractandis studium suum omne posuerunt, sed oratorem plenum atque perfectum esse eum, qui de omnibus rebus possit copiose varieque dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 59:1)
nec, si huic M. Antonio pro Hermodoro fuisset de navalium opere dicendum, non, cum ab illo causam didicisset, ipse ornate de alieno artificio copioseque dixisset;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 62:2)
Sic mihi tum persuadere videbatur neque artificium ullum esse dicendi neque quemquam posse, nisi qui illa, quae a doctissimis hominibus in philosophia dicerentur, cognosset, aut callide aut copiose dicere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 93:2)
Galba autem adludens varie et copiose multas similitudines adferre multaque pro aequitate contra ius dicere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 240:2)
alterum est, in quo oratoris vis illa divina virtusque cernitur, ea, quae dicenda sunt, ornate, copiose varieque dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 120:3)
Nam orationis quidem copia videmus ut abundent philosophi, qui, ut opinor - sed tu haec, Catule, melius - nulla dant praecepta dicendi nec idcirco minus, quaecumque res proposita est, suscipiunt, de qua copiose et abundanter loquantur.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 151:1)
atque ego idem existimavi pecudis esse, non hominis, cum tantas res Graeci susciperent, profiterentur, agerent seseque et videndi res obscurissimas et bene vivendi et copiose dicendi rationem daturos hominibus pollicerentur, non admovere aurem et, si palam audire eos non auderes, ne minueres apud tuos civis auctoritatem tuam, subauscultando tamen excipere voces eorum et procul quid narrarent attendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 153:3)
simul est illud ante oculos, nec bonum virum proprie et copiose laudari sine virtutum nec improbum notari ac vituperari sine vitiorum cognitione satis insignite atque aspere posse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 349:2)
illa vis autem eloquentiae tanta est, ut omnium rerum, virtutum, officiorum omnisque naturae, quae mores hominum, quae animos, quae vitam continet, originem, vim mutationesque teneat, eadem mores, leges, iura describat, rem publicam regat, omniaque, ad quamcumque rem pertineant, ornate copioseque dicat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 76:1)
alii vero ancipitis disputationes, in quibus de universo genere in utramque partem disseri copiose licet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 107:2)
nihil est enim aliud eloquentia nisi copiose loquens sapientia;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 23장 1:1)
Nam et partiri ipsum et definire et ambigui partitiones dividere et argumentorum locos nosse et argumentationem ipsam concludere et videre quae sumenda in argumentando sint quidque ex eis quae sumpta sunt efficiatur et vera a falsis, veri similia ab incredibilibus diiudicare et distinguere et aut male sumpta aut male conclusa reprehendere et eadem vel anguste disserere, ut dialectici qui appellantur, vel, ut oratorem decet, late expromere, illius exercitationis et subtiliter disputandi et copiose dicendi artis est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 40장 1:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION