도구

도구

라틴어 문장 검색

adsciturus in nomen Neronem, quasi parum reprehenderetur, quod adulto iam filio priuignum adoptaret, identidem diuulgauit neminem umquam per adoptionem familiae Claudiae insertum.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Claudius, 39장 2:2)
priuignum Rufrium Crispinum Poppaea natum, impuberem adhuc, quia ferebatur ducatus et imperia ludere, mergendum mari, dum piscaretur, seruis ipsius demandauit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 35장 4:6)
"Nec di siverint, ut hoc decus mei capitis aut demere mihi quisquam audeat aut condonare, nec imperium vivus amittam, idemque erit regni mei, qui spiritus finis."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 5권, 8장 7:15)
" cui responsum fuit, " eorum auctoritatem ad colonis ignoscendum, veniamque dandam, tantummodo pertinere, eosque, qui nullius sibi delicti unquam conscii fuerant, ignosci et condonari nolle.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUINTUM.25)
Cujus foederis nuntio accepto, Britanniamque perlato, Rex, Conciliumque Regni Anglici publicum, sese omnia Americanis, quae paulo ante abnuerant, concedere et condonare dixere.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT UNDECIMUM.50)
quod si, hi viri, forte reputaverint, quam difficile sit, Graecam et Romanam linguas ad amussim callere, quamque multum temporis, in earum studio prosequendo, necessario insumendum sit, et, denique, quam pauci de linguarum earum doctoribus, vere eruditi et doctrina exculti sint, certe scriptori culpam, si qua sit, condonare et ignoscere haud gravabuntur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PERORATIO. LECTORI BENEVOLO SALUTEM.20)
Iule Flore, quibus terrarum militet orisClaudius Augusti priuignus, scire laboro.
(호라티우스의 첫번째 편지, 031)
Si privignus languent et condoluerit caput, infamaberis ut venefica.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 12:25)
Hippomanes carmenque loquar coctumque venenum privignoque datum?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI58)
nemo repugnet, nemo vetet, iam iam privignum occidere fas est.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI304)
sed omnes illius cardinis populos, Breunos, Vcennos atque Vindelicos, per privignum suum Claudium Drusum pacavit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM NORICUM 1:2)
Nam, cum ab hospite suo P. Mallio rogaretur ut decurionatum privigno eius expediret, adsistente frequentia disict:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 11:2)
55. Omnes fines qui injuste et contra legem terre facti sunt nobiscum, et omnia amerciamenta facta injuste et contra legem terre, omnino condonentur, vel fiat inde per judicium viginti quinque baronum de quibus fit mencio inferius in securitate pacis, vel per judicium majoris partis eorundem, una cum predicto Stephano Cantuarensi archiepiscopo, si interesse poterit, et aliis quos secum ad hoc vocare voluerit.
(Magna Carta 57:1)
62. Et omnes malas voluntates, indignaciones, et rancores, ortos inter nos et homines nostros, clericos et laicos, a tempore discordie, plene omnibus remisimus et condonavimus.
(Magna Carta 64:1)
Preterea omnes transgressiones factas occasione ejusdem discordie, a Pascha anno regni nostri sextodecimo usque ad pacem reformatam, plene remisimus omnibus, clericis et laicis, et quantum ad nos pertinet plene condonavimus.
(Magna Carta 64:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION