라틴어 문장 검색

Nec mihi vitio vertas, si res quas ex lectione varia mutuabor ipsis saepe verbis quibus ab ipsis auctoribus enarratae sunt explicabo, quia praesens opus non eloquentiae ostentationem sed noscendorum congeriem pollicetur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 4:1)
tu autem, proinde quasi cum matre Evandri nunc loquare, vis nobis verba multis iam seculis oblitterata revocare, ad quorum congeriem praestantes quoque viros, quorum memoriam continuus legendi usus instruit, incitasti.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 1:4)
hic, ut Troianis Iunonem faceret infestam, causarum sibi congeriem conparavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 7:2)
Sic in corporibus incultis squamosisque alta congeries sordium squalor appellatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 19:2)
Haec sciens Homerus quandam congeriem simul interrogantium Nestori fecit offerri:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 15:1)
et fit inde congeries, dum pruritu desiderii amplius, vel certe de singulis parva libantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 30:4)
Sed potuit inter congeriem malorum positum auram odoris ipsius concepisse:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 22:3)
Tollere silva comas, stagnis emergere colles Incipiunt, visoque die durescere valles.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:4)
Siccaque sanguineis durescit spuma lupatis.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 7:24)
Venit aetas omnis in unam Congeriem:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:47)
Ast ubi servantur saxis, quibus intimus humor Ducitur, et tracta durescunt tabe medullae Corpora;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 5:17)
Pulveris exigui sparget non longa vetustas Congeriem, bustumque cadet, mortisque peribunt Argumenta tuae.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 9:23)
Iamque illis magis atque magis durescere pulvis Coepit, et in terram Libye spissata reverti.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 10:3)
aperit ideo quia harenarum congerie inpediente praeclusae ad navigandum erant.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 1461)
media sese tulit obvia silva quam Graeci ὑ`λην vocant poetae nominant silvam, id est elementorum congeriem, unde cuncta procreantur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 3141)

SEARCH

MENU NAVIGATION