라틴어 문장 검색

vae, nisi conives!
(페르시우스, 풍자, satire 631)
Excanduit Trimalchio et Quicunque inquit mihi fundi empti fuerint, nisi intra sextum mensem sciero, in rationes meas inferri vetuo.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 53:16)
Ceterum Ascyltos, intemperantis licentiae, cum omnia sublatis manibus eluderet et usque ad lacrimas rideret, unus ex conlibertis Trimalchionis excanduit, is ipse qui supra me discumbebat, et Quid rides inquit vervex?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 57:1)
Quotiescunque enim in convivio de usu formosorum mentio facta est, tam vehementer excandui, tam severa tristitia violari aures meas obsceno sermone nolui, ut me mater praecipue tanquam unum ex philosophis intueretur.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 85:3)
tum ego totiens excitatus plane vehementer excandui et reddidi illi voces suas:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 87:18)
Genua ego perseverantis amplector, ne morientes vellet occidere, et merito inquam excandesceres, si posses perditum ostendere.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 98:5)
Ceterum eadem indignatione mulierlacerata ulterius excanduit et Si quis deus manibus meis inquit Gitona imponeret, quambene exulem exciperem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 100:16)
Excanduit Lichas hoc sermone turbatus et Itane inquit capillos aliquis in nave praecidit, et hoc nocte intempesta?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 105:1)
At ille interpellatus excanduit et Sinite me inquit sententiam explere;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 115:4)
Confusus itaque et novitate facinoris attonitus quaerebam, quid excanduisset, aut quare anseris potius quam mei misereretur.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 137:1)
Excanduit senatus magnoque clamore ei qui scripsisset iratum principem est comprecatus.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 25 2:1)
his se Sobrietas et totus Sobrietatis abstinet exuviis miles damnataque castis scandala proculcat pedibus, nec fronte severos conivente oculos praedarum ad gaudia flectit.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1120)
Nam illi quoque obliti et suarum virium et inbecillitatis alienae sic excandescunt, sic saeviunt, quasi iniuriam acceperint, a cuius rei periculo illos fortunae suae magnitudo tutissimos praestat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 47 20:2)
in hoc enim positum est et parere dis nec excandescere ad subita nec deplorare sortem suam, sed patienter excipere fatum et facere imperata.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 76 23:5)
Quantum potest, in priore ac meliore se memoria detinet nec mutat animum adversus bene meritos, nisi multum male facta praecedunt et manifestum etiam coniventi discrimen est;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 81 25:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION