라틴어 문장 검색

3. Quorum omnium endecasillabum videtur esse superbius, tam temporis occupatione quam capacitate sententie, constructionis et vocabulorum;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 58:1)
Nunc autem restat investigandum de constructionibus elatis et fastigiosis vocabulis;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 78:3)
1. Quia circa vulgare illustre nostra versatur intentio, quod nobilissimum est aliorum, et ea que digna sunt illo cantari discrevimus, que tria nobilissima sunt, ut superius est astructum, et modum cantionarium selegimus illis, tanquam aliorum modorum summum, et, ut ipsum perfectius edocere possimus, quedam iam preparavimus, stilum videlicet atque carmen, nunc de constructione agamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 80:1)
2. Est enim sciendum quod constructionem vocamus regulatam compaginem dictionum, ut Aristotiles phylosophatus est tempore Alexandri.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 81:1)
Sunt enim quinque hic dictiones compacte regulariter, et unam faciunt constructionem.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 81:2)
3. Circa hanc quidem prius considerandum est quod constructionum alia congrua est, alia vero incongrua.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 82:1)
Sunt etenim gradus constructionum quamplures:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 83:2)
6. Hunc gradum constructionis excellentissimum nominamus, et hic est quem querimus cum suprema venemur, ut dictum est.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 85:1)
non enim hanc quam supremam vocamus constructionem nisi per huiusmodi exempla possumus indicare.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 108:2)
8. Subsistant igitur ignorantie sectatores Guictonem Aretinum et quosdam alios extollentes, nunquam in vocabulis atque constructione plebescere desuetos.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 109:1)
siquidem tempus est certa dimensio quae ex caeli conversione colligitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VIII. 7:2)
Inde et simulachrum eius plerumque fingitur manu dextera trecentorum et sinistra sexaginta et quinque numerum tenens ad demonstrandum anni dimensionem, quae praecipua est solis potestas.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 10:1)
Haec fuit a Romulo annua ordinata dimensio, qui, sicut supra iam diximus, annum decem mensium dierum vero quattuor et trecentorum habendum esse constituit, mensesque ita disposuit, ut quattuor ex his tricenos singulos, sex vero tricenos haberent dies.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 38:1)
nec digestio ulla turbatur, dum omnes sibi stata momentorum dimensione succedunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 29:2)
eratque verborum et dilectus elegans et apta et quasi rotunda constructio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 78장 3:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION