도구

도구

라틴어 문장 검색

Et vide, quomodo pater adolescentis contra amicum excitabat invidiam, conviciis urgens, terrens minis, spoliandum regno, honore privandum commemorans.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:14)
Dum lumen proprium terre cucedit ad horam, Jam noua miratur tellus uestigia ferre, Gaudet honus, sed uis honeris pensatur honore.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 4:4)
Non terre fecem redolens, non materialis Sed diuinus homo nostro molimine terras Incolat et nostris donet solacia damnis, Insideat celis animo, sed corpore terris:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 26:6)
Ergo Minerua uidens tanto splendore Sophye, Tot donis tantisque datis splendere sorores, Ordinat, iniungit, iubet, imperat, orat ut instans Quelibet istarum comitum, comitante Sophia, Corpore, mente, fide studeat, desudet, anhelet, Instet et efflciat ut currus currat ad esse, Quo terre spacium, mare, sydera, nubila, celum Transeat et, trini superato cardine celi, Scrutetur secreta Noys sensusque profundos Hauriat et summi perquirat uelle magistri.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 22:1)
Virgam uirgo gerit, qua totum circinat orbem, Qua terre spacium metitur, qua mare certis Limitibus claudit, qua circinat ardua celi.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 16:5)
Cur huius tyrones artis eleufuga terret Atque prius cogit illos exire profundum Quam subeant labique priusquam in arte laborent;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 16:14)
Se celum terre conformat, cedrus ysopo, Ipse gigas nano, fumo lux, diues egeno, Egroto sanus, seruo rex, purpura sacco.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 26:10)
"Virgo parens rerum, superum germana meique Filia, celestis ortu, tamen incola terre, In terris que sola sapis diuina meeque Exemplum deitatis habes, fastidia mundi Que relevas fletusque tuo solamine tergis, Non tua degenerat a summa mente uoluntas, Nam patris ad uotum suspirat nata;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 12:1)
Si terre uicium, scelus orbis, crimina mundi Ad meritum pensans, uellem persoluere penas, Aut iterum terras uelarem fluctibus, undis Vestirem montes iterum, totumque periret Diluuio genus humanum, nec fluctibus ullum Exciperet uite meritum, nec uiueret alter Deucalion alterque Noe concluderet archam.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 12:4)
Sed pocius mundus, qui crimine uiuit in uno, Ad uite meritum pena moreretur in una, Aut terre delicta nouus consumeret ignis, Inuoluens homines una sub clade, nec unum Exciperet tante generalis regula cladis, Aut scelerum pestes alia sub peste perirent.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 12:5)
Munere diuino donis celestibus auctus, Spiritus a celo terre dimissus in orbe Terreno peregrinus erit, carnisque receptus Hospicio, luteum tegimen nouus hospes habebit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 12:7)
Sic nocti lucem connectit et ethera terre, Sic diuersa tenent pacem, sic dissona litem Deponunt propriam nec iam caro bella minatur, Spiritui cedens sed non sine murmure multo.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 4:3)
Describit gestum capitis faciemque uenuste Suscitat ad recti libram, ne fronte supina Ad superos tendens, uideatur spernere nostros Mortales, nostram dedignans uisere uitam, Vel nimis in faciem terre demissus, inhertem Desertumque notet animum;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 6:5)
Explicitas in dona manus ars illa relaxat, Que terre spacium, tractus maris, aeris altos Discursus, celi fines metitur, et omne Corpus sub certo describit fine nec altum Impedit, immensum tardat retrahitque profundum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 20:3)
Procedunt alii, quos alto gurgite mersos Plenior annis habet et prouehit alcior unda, Quos tamen imbutos tanta dulcedine fluctus Ad ripam leuis unda refert terreque remittit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 32:23)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION