-
At post lapsum primi hominis, cum refrigescente caritate cupiditas subintrasset, fecisset que bono communi privata praeponi amicitiae caritatis que splendorem avaritia invidia que corrupit;
- (DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:32)
-
Verum est quidquid defertur pauperi, cuius amicitia invidia vacat.
- (DE AMICITIA, CAPUT XX. Intentio. 1:30)
-
Et vide, quomodo pater adolescentis contra amicum excitabat invidiam, conviciis urgens, terrens minis, spoliandum regno, honore privandum commemorans.
- (DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:14)
-
Deinde totum virus quo pectus iuvenis aspergeretur, evomuit, adiciens verbum ambitionis incitamentum, fomentum invidiae, zeli et amaritudinis incentivum:
- (DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:24)
-
Haec est vera, perfecta, stabilis et aeterna amicitia, quam invidia non corrumpit, non suspicio minuit, non dissolvit ambitio;
- (DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:37)
-
Sed postquam ualuit nulla racione stuporis Extirpare malum totamque reducere mentem, Vt Fronesi ferat auxilium totumque soporem Excuciens, reddat mentem cogatque reuerti, Sollicitat precibus propriam regina sororem, Que superum solio residens, celeste profundum Scrutatur solisque Dei penetralibus heret, Cui Racio nichil affirmat, cui sufficit ipsa Credulitas et sola Fides, Racione remota.
- (ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:5)
-
[0456C] non enim vel detractoriae malignitatis caliginosa rubigo, vel incandentis odii fervor foras egrediens, vel invidiae tyrannus extra desaeviens, ad has invectivas accusationis me impulit, sed ne veritatis per se loquentis evidentiam videor silentio strangulare.
- (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 41:3)
-
De invidia.
- (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 57:1)
-
Haec est invidia, quae continuae detractionis rubiginosa demorsione, hominum animos demolitur.
- (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 58:2)
-
Haec est invidia, quae in illos quos vitiorum absorbet infernus, a quibus corporis dotes ratio naturae proscribit, quos in paupertatem insanae fortunae evomit, indignantis suae detractionis aculeos facit otiari.
- (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 58:8)
-
Haec invidiae tabes plerosque tabefacit, qui dum alienae famae nitorem detrahere conantur, primi suae probitatis sentiunt detrimenta.
- (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 58:12)
-
Proh dolor, invidia quod monstruosius monstrum?
- (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 58:18)
-
Qui sunt invidiae motus, nisi humanae tranquillitatis hostes, mentalis depraedationis satellites?
- (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 58:23)
-
Quid prodest alicui, si ei serenitas fortunae prosperantis applaudat, corpus [0469B] etiam purpuramento pulchritudinis hilarescat, mens insuper sapientiae splendore praefulgeat, cum liventis invidiae latrocinium, mentis depraedatur divitias?
- (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 58:25)
-
Remedia contra invidiam.
- (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 59:1)