라틴어 문장 검색

et bene illos poetas optimos cycnos dicit, se anserem rudem et levis ingenii, nec debere aut posse (se) illos imitari.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA NONA., commline 365)
'vilis' autem 'supellex' quia . . . nam de genistis vel iunco vel alba vite solent fieri.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1652)
quid maiora seqvar salices humil(esque genestae) salicis hoc genus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4341)
multum possunt et salices et myricae sive genestae prodesse.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4347)
aut illae pecori frondem id est salices et genistae.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4351)
multi autem 'tiliae' legunt, ut tria dixerit, salices, tilias et genistas.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4352)
Iam dimitte tuos, Paean o Delphice, cycnos:
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 18:3)
si dubitem, faveas quin his, o Maxime, dictis, Memnonio cycnos esse colore putem, sed neque mutatur nigra pice lacteus humor, nec, quod erat candens, fit terebinthus ebur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 330)
Adfuit huic monstro proles Stheneleia Cycnus, qui tibi materno quamvis a sanguine iunctus, mente tamen, Phaethon, propior fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 30:1)
Fit nova Cycnus avis, nec se caeloque Iovique credit, ut iniuste missi memor ignis ab illo:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 30:3)
Nam fuit haec quondam niveis argentea pennis ales ut aequaret totas sine labe columbas nec servaturis vigili Capitolia voce cederet anseribus nec amanti flumina cycno.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 45:3)
Non illo plura Caystros carmina cycnorum labentibus audit in undis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 39:2)
mox patre deterior silvosi habitator Olympi Iuppiter incesta spurcavit labe Lacaenas, nunc bove subvectam rapiens ad crimen amatam, nunc tener ac pluma levior blandosque susurros in morem recinens suave inmorientis oloris, capta quibus volucrem virguncula ferret amorem, nunc foribus surdis, sera quas vel pessulus artis firmarat cuneis, per tectum dives amator imbricibus ruptis undantis desuper auri infundens pluviam gremio excipientis amicae, armigero modo sordidulam curante rapinam conpressu inmundo miserum adficiens catamitum, pelice iam puero magis indignante sorore, haec causa est et origo mali, quod saecla vetusto hospite regnante crudus stupor aurea finxit, quodque novo ingenio versutus Iuppiter astus multiplices variosque dolos texebat, ut illum, vertere cum vellet pellem faciemque, putarent esse bovem, praedari aquilam, concumbere cycnum, et nummos fieri et gremium penetrare puellae, nam quid rusticitas non crederet indomitorum stulta virum, pecudes inter ritusque ferinos dedere sueta animum diae rationis egenum?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권41)
Aspice bis senos laetantis agmine cycnos, aetheria quos lapsa plaga Iovis ales aperto turbabat caelo;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 25:3)
Ibant aequati numero regemque canebant, ceu quondam nivei liquida inter nubila cycni, cum sese e pastu referunt et longa canoros dant per colla modos, sonat amnis et Asia longe pulsa palus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 31:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION