라틴어 문장 검색

namque et mihi et ipsi domino cena par ac similis, oppido tamen tenuis aderat, lactucae veteres et insuaves illae, quae seminis enormi senecta ad instar scoparum in amaram caenosi succus cariem exolescunt.
(아풀레이우스, 변신, 9권 29:6)
Nonne divinae prudentiae senex, quem sapientia praetulit cunctis mortalibus deus Delphicus, fraude et invidia nequissimae factionis circumventus velut corruptor adulescentiae, quam frenis cohercebat, herbae pestilentis succo noxio peremptus est, relinquens civibus ignominiae perpetuae maculam, cum nunc etiam egregii philosophi sectam eius sanctissimam praeoptent et summo beatitudinis studio iurent in ipsius nomen?
(아풀레이우스, 변신, 10권 33:4)
Hanc autem peragrantis gulae et in sucos inquirentis industriam atque has undiquevorsum indagines cuppediarum maiore detestatione dignas censebimus, si versus Euripidi recordemur, quibus saepissime Chrysippus philosophus usus, tamquam ἡδυπαθείασ edendi repertas esse, non per usum vitae necessarium, sed per luxum animi parata atque facilia fastidientis per inprobam satietatis lasciviam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XVI 7:1)
In arboribus etiam et frugibus maior plerumque vis et potestas est ad earum indolem vel detrectandam vel augendam aquarum atque terrarum quae alunt, quam ipsius quod iacitur seminis, ac saepe videas arborem laetam et nitentem, in locum alium transpositam, deterioris terrae suco deperisse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, I 17:1)
Propterea Marsis hominibus, quorum dumtaxat familiae cum externis cognationibus nondum etiam permixtae corruptaeque sunt, vi quadam genitali datum ut et serpentium sint et incentionibus herbarumque sucis faciant medellarum miracula.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XI 3:1)
aut similiter, quo processu herbae generentur, a primis concretionibus succorum in terra, aut a seminibus, usque ad plantam formatam, cum universa illa successione motus, et diversis et continuatis naturae nixibus;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 15:4)
Utraque enim nil aliud sunt quam exudationes et percolationes succorum:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 283:2)
in primo genere scilicet, succorum ex arboribus;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 283:3)
quia succi non tam delicate percolantur per cutem quam per calamum.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 283:7)
aut coagmentantur ex succis concretis;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 315:6)
Attamen omnia talia, quae fiunt ex succis concretis, sunt fragilia, nec ullo modo haerentia et tenacia.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 315:9)
partes solidae plantarum et animalium, veluti folium, flos, caro, os, et sic de caeteris, quae singulae ex succis alimentorum assimilant et generant substantiam successivam et epiusiam.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 459:8)
in succo terrae radix, folium, flos.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 459:11)
Verum missis nugis, certissimum est partes singulas, tam similares quam organicas, in vegetabilibus et animalibus, succos alimentorum suorum fere communes, aut non multum diversos, primo attrahere cum nonnullo delectu, deinde assimilare, et vertere in naturam suam.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 459:14)
ut cum infundunt oleum super vinum aut succos herbarum, quod expandendo se in summitate instar operculi, optime ea conservat illaesa ab aere.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 479:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION