라틴어 문장 검색

Quare idem Tullius postea subiunxit, "Solem e mundo tollere videntur, quiamicitiam e vita tollunt, quia nichil a diis immortalibus melius habemus,et nichil iocundius."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 58:16)
Et itaerit senectus honesta et eciam iocunda.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 87:7)
Ut idem ait, "Si habent aliquidtamquam pabulum studij atque doctrine, nichil est ociosa senectute iocundius."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 87:8)
Nam ut ait Cassiodorus,"Quibus fuit exossa societas parentum, civium non merentur habere consortium,ne puri cordis iocunda serenitas nebulosis maculis polluatur."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 87:14)
Indeeciam Cassiodorus dixit, "Apud conscientiam nostram lesionis genus estprofutura tardare non possumus exstimare iocundum, quod ingrata fueritdilatione suspensum."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 118:14)
Iocundissimum est ab eo accepisse benefitium quem amare eciampost iniuriam possis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 125:4)
Et eciam Ovidius dixit, Intrat amor mentes usu, dediscitur usu.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 35:8)
Et iterum, "Hominescum se fortune naturam dediscunt."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 30:5)
et nisi hæc feceris, dedisces;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 72:10)
Dediscis, si nihil addiscis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 72:12)
nam "etsi eapermaneant, quæ dicuntur dona fortunæ, vita tamen inculta etdeserta ab amicis non potest esse jocunda."
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 107:12)
Homines cum se fortunæpermittunt, naturam dediscunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 235:7)
Et erimus iocundi, Propheta testante, qui ait:"
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 17:13)
Iocundus homo, qui miseretur, et commodat:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 17:14)
"Iocundus homo, qui miseretur, et comodat:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 5:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION