도구

도구

라틴어 문장 검색

Tolle spem quaestus, et statim desinet esse amicus.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:16)
vel certe hi qui eam venalem habent, et quaestum estimant pietatem?
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:10)
Absit enim ut eorum quemquam amare concesserim, qui amicitiam quaestum putant;
(DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 2:4)
Verum quod ipse vir magnarum opum nihil pro his mercedis a rege speraverit, hinc advertere perspicuum est, quod omnes delicias divitias que civitatis pronius offerenti, nihil suscipere acquievit, suis volens esse contentus.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:3)
Opportunum hoc, nam mihi semper ad ostium oculus est, ne forte quis irrumpat, qui vel nostris deliciis finem ponat, vel quid amaritudinis misceat, vel aliquid superducat inane.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 2:9)
Virtus est enim, non quaestus;
(DE AMICITIA, CAPUT XX. Intentio. 1:22)
Et ecce coram te omnes mundi deliciae et divitiae, aurum, argentum, lapides pretiosi, urbes muratae, castra turrita, ampla aedificia, sculpturae, picturae.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:19)
nullum inveniens in illa multitudine quem non diligerem, et a quo me diligi non confiderem, tanto gaudio perfusus sum ut omnes mundi huius delicias superaret.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:30)
et in pulchritudinem amicitiae quae non sericis vel gemmis ornatur, non possessionibus dilatatur, non pinguescit deliciis, nec abundat divitiis, non honoribus extollitur, non dignitatibus inflatur, semper attendere;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:20)
Et illum quidem nullo adhuc curae pastoralis onere pressus, nulla rerum temporalium sollicitudine distentus, claustralium deliciarum et spiritalium dulcedinum, quibus tunc initiabar, socium consortem que delegeram;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:10)
constiterit que tibi amicitiam eum virtutem putare, non quaestum;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:2)
Hec artis series seriatim picta propinat Delicias oculis et menti fercula donat, Nam pictor predoctus eam descripserat, immo Plus pictore potens, picturaque clamitat illum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 24:33)
Mensam Pyctagore, que menti pabula donat, Delicias animi sapiens, non corporis escas, Sustinet una manus;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 12:9)
Cuius deliciis cedit paradisus, odore Balsama uincuntur, nardus summittitur illi.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:18)
Illic phasianus natalis insulae perpessus angustias, principum futurus deliciae, nostros evolabat in orbes.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:96)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION