라틴어 문장 검색

Ea res et levis est, et refrigerando pituitam coercet, et non exarescit, et glutinari oculum non patitur.
(켈수스, 의학에 관하여, 6권, VI De oculorum morbis. 13:1)
Tum deinde cum exaruit, simili modo pavimenta testacea, quae pro aqua receperint amurcam mixtam calci et harenae, super-sternuntur et magna vi paviculis inculcantur atque expoliuntur;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 6장 13:1)
deinde cum in area exaruerit, confestim, prius quam luna incrementum capiat, excussam refrigeratamque in granarium conferto.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 10장 12:2)
raram supra modum velut per infundibulum transmittere imbres, et sole ac vento penitus siccari atque exarescere:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 12장 3:1)
Super cetera illud quoque sive malleolum sive viviradicem serentem praemoneo, ne semina exarescant, immodicum ventum solemque vitare, qui uterque non incommode arcetur obiectu vestis aut cuiuslibet densi teguminis.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 19장 2:4)
Ea est autem senectus, cum vel exaruit situ et inertia plurium annorum, vel ita densatum est, ut gracilis et cannae similis harundo prodeat.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 32장 3:3)
ergo nouissimo Neronis anno et silua omnis exaruit radicitus, et quidquid ibi gallinarum erat interiit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Galba, 1장 1:7)
nam vel uti privata cibo natura animantum diffluit amittens corpus, sic omnia debent dissolui simul ac defecit suppeditare materies aliqua ratione aversa viai.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 25:7)
namque papaveris aura potest suspensa levisque cogere ut ab summo tibi diffluat altus acervus, at contra lapidum coniectum spicarumque noenu potest.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 5:7)
nam procul haec dubio nobis simulacra gerunturAE nunc igitur quoniam quassatis undique vasis diffluere umorem et laticem discedere cernis, et nebula ac fumus quoniam discedit in auras, crede animam quoque diffundi multoque perire ocius et citius dissolvi in corpora prima, cum semel ex hominis membris ablata recessit;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 11:5)
Curtius eques Romanus deliciis diffluens, cum macrum turdum sumpsisset in convivio Caesaris, interrogavit, an mittere licet.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 22:1)
quae cum vidisset repertum fontem hiatu terrae receptum exaruisse, ad patrem detulit:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 37717)
quasi qui exaruerit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1784)
non ergo erunt homines deliciis diffluentes audiendi, si quando de amicitia, quam nec usu nec ratione habent cognitam, disputabunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 67:1)
Nec enim ex novis, ut agricolae solent, fructibus est, unde tibi reddam quod accepi - sic omnis fetus repressus est exustus- que siti flos veteris ubertatis exaruit - nec ex conditis, qui iacent in tenebris et ad quos omnis nobis aditus, qui paene solis patuit, obstructus est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 4장 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION