라틴어 문장 검색

Et Seneca in epistolis dixit, "Nichilest stultius quam famam captare tristitie et lacrimas approbare;"
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 78:7)
Quæ in aliqua perturbatione fiunt, ea nec constanter fieri possunt,nec ab his, qui adsunt, approbari.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 14:3)
cuilibet autem irrisio de se facta displicet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 46:8)
"Nihil est stultius quam famam captare tristitiæet lacrimas approbare;"
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 9:21)
Secundæ autem rationi, qaa dixisti omnes mulieres tam malas esse, quod nulla bona reperitur, respondeo quod, salva reverentia tua, non deberesita generaliter despicere mulieres ac earum imprudentiam reprobare, namqui omnes despicit, omnibus displicet;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 28:1)
Quæ enim aliqua perturbatione fiunt, ea nec constanter fieri possuntnec hijs, qui adsunt, approbari.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 84:10)
et quod ei placere credunt, id libenter dicere conantur, etmagis, illius voluntatem respiciendo, illi applaudunt, quam quod ei displiceat, licet utile sit, dicere velint;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 101:3)
Quando consilium sit assumendum vel approbandum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 149:1)
Viso, quomodo examinandum sit consilium, videamus, quando sit assumendumet approbandum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 150:1)
Et certe assumendum et approbandum est consilium tunc demum, quando fuerit examinatum, et bonum ac utile fuerit visum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 150:2)
Domine mi, rogo te ut, si forte aliquid dixero, quodtibi displiceat, ad animum non revoces, quia in tui honorem atque utilitatemhoc dicam sperans, quod patienter sustinebis;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 164:2)
"Excessustunc fiunt in formidine, cum creduntur judicibus displicere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 231:4)
Talis vindicta mihi displicet;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 232:28)
Si ergo vindicta prædicta judicialis tibi displicet, et vindactamomnino desideras, ad summum et verum judicem recurras, qui nullam injuriamrelinquens inultam te optime vindicabit, ipsomet testante, qui dixit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 236:5)
Prima ratione, quia bella Deo displicent;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 264:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION