라틴어 문장 검색

Res enim pluries quam semel a quocunque petita carissimae videtur emptionis iure deberi, et ideo meae potius quam suae debetis petitioni favere, quia quod peto unica sibi, mihi vero duplici ratione debetur.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, H. 상층 귀족남성이 같은 계층의 여자와 나누는 이야기 32:11)
Quod autem dicitis magis vos debere quod petitis impetrare, quia duplici vobis illud esse iure debitum enarratis, non potest iusta ratione defendi.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, H. 상층 귀족남성이 같은 계층의 여자와 나누는 이야기 33:7)
Ipsius enim amoris naturali ac generali traditione docemur, neminem posse vere duplici amore ligari.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 6장: 연인 중 한 사람이 상대방에게 신실하지 못한다면 1:3)
Sed chirothecam non est habere possibile, nisi contra duos milites pugnando fortissimos in duplicis pugnae agone obtineas."
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 8장: 사랑의 규칙들 1:13)
Duplici ergo ratione inurbane conaris regiam mihi contradicere mensam."
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 8장: 사랑의 규칙들 10:4)
Nemo duplici potest amore ligari. IV.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 8장: 사랑의 규칙들 22:3)
Haec igitur nostra subtiliter et fideliter examinata doctrina, quam tibi praesenti libello mandamus insertam, tibi duplicem sententiam propinabit.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 48:1)
Hinc est quod nullum genus rerum solitarium reliquit, sed ex multis quadam societate connexuit.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:11)
Dispar natura, dispar substancia, forma Discors, esse duplex hominis concurrit ad esse;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 34:17)
Qualiter assumat contencio robur utrinque, Cum lex rixatur socie contraria legi, Vel contra scriptum discors sentencia pugnat, Vel parit in scripto dubium sentencia duplex, Vel quando nomen describi possit ut ipsum Nominis ambiguum descriptio certa resignet, Vel cum jure loci, persone, temporis ipsa Questio transfertur, alios motura tumultus, Vel si contendat contencio nescia certe Legis et a simili rationis robora firmat;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 8:22)
Tunc Racio monitu Nature docta docentis, Quinque sibi presentat equos, quos federat illa Federe complacito, concordi pace, fideli Connexu, cogitque iugo seruire iugales Indomitos, primis quos enutriuit ab annis Gracia Nature, que sic construxit equinos Mores, mis animi quedam uestigia donans, Vt, quamuis bruti, tamen hii uenerentur alumpnam.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 4:3)
Non hic ambiguo graditur Fortuna meatu, Non risum lacrimis, aduersis prospera, leta Tristibus in firmans, non mel corrumpit aceto, Aspera commiscens blandis, tenebrosa serenis, Connectens luci tenebras, funesta iocosis, Sed requies transquilla manet, quam fine carentem Fortune casus in nubila uertere nescit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 20:5)
Miraturque Deum nostram uestire figuram, Et nostras habitare casas flammantis Olimpi Rectorem, floremque rose latitare sub alga, Et gemmam uestire lutum, uiolamque cicuta Velari, uitamque mori, tenebrescere solem, Qui gunfi, que iuncture, quis nexus et unde Connectant humana Deo, diuina caduco Consocient hominique Deum, quis federet ordo.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 4:30)
Postquam materiem Nature dextra beauit Vultibus humanis, animam Concordia carni Federat et stabili connectit dissona nexu.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 4:1)
Sic nocti lucem connectit et ethera terre, Sic diuersa tenent pacem, sic dissona litem Deponunt propriam nec iam caro bella minatur, Spiritui cedens sed non sine murmure multo.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION