도구

도구

라틴어 문장 검색

Quem postquam vulneris auctor singultantem animam et versantem lumina vidit Bactrius Halcyoneus "hoc, quod premis" inquit, "habeto de tot agris terrae" corpusque exsangue reliquit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 11:10)
Ecce adamanteis Vulcanum naribus efflant aeripedes tauri, tactaeque vaporibus herbae ardent;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 7:4)
brachiaque accepi presso pendentia collo, et singultatis oscula mixta sonis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 55)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
in corpore discas rem non corpoream sollers interprete Christo qui Patrem proprium mortali in corpore monstrat, perspice quam varios fundamus ab ore vapores, spiramus quotiens animae sufflabilis auras, nunc flatum tepidum calor exhalatus anhelat, rorantes nebulas udis de faucibus efflans;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3273)
praescriptis quam quia condens efflavit fuditque modis, sit facta necesse est.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3277)
aut in profundum palpitans mersatur infans gurgitem, cui subter artis faucibus singultat unda et halitus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Epiphaniae35)
tunc suo iam plenus hoste sistitur furens homo spumeas efflans salivas, cruda torquens lumina, expiandus quaestione non suorum criminum.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Sanctorum Martyrum Emeterii et Chelidonii Calagurritanorum.48)
Cui triplici crinita iuba galea alta Chimaeram sustinet, Aetnaeos efflantem faucibus ignis:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 38:2)
tum caput ipsi aufert domino truncumque relinquit sanguine singultantem;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 11:13)
Postera vix summos spargebat lumine montis orta dies, cum primum alto se gurgite tollunt solis equi lucemque elatis naribus efflant:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 6:1)
nam et illa, quae est sexta nostrarum, paene non humana voce vel omnino non voce potius inter discrimina dentium efflanda est;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 195:1)
Facilius autem exhortabor, si ostendero non fortes tantum viros hoc momentum efflandae animae contempsisse, sed quosdam ad alia ignavos in hac re aequasse animum fortissimorum, sicut illum Cn.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 3, letter 24 9:2)
ingenti minax stat' ore et ignes efflat et rutila iubam cervice iactans quicquid autumnus gravis hiemsque gelido frigida spatio refert uno impetu transiliet et verni petet frangetque tauri colla.
(세네카, Hercules Furens 13:26)
"iam cetera turba diversis trepidat votis variosque per ictus pendet ab eventu, sed postquam prima, secunda tertiaque acta rota est, venit ecce et celsa cruentum perforat hasta virum, post et confinia dorsi cedit transfosso ruptus bis pectore thorax, et dum per duplicem sanguis singultat hiatum dividua ancipitem carpserunt vulnera vitam."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 119)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION