라틴어 문장 검색

si ensem, vade ad sinistram. [p. 26]
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 114:5)
Aderatque propitiati numinis arbitrium clemens, et secans terga cedentium miles cum interdum flexis ensibus feriendi non suppeterent instrumenta, erepta ipsis barbaris tela eorum vitalibus immergebat, nec quisquam vulnerantium sanguine iram explevit nec satiavit caede multiplici dexteram, vel miseratus supplicantem abscessit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 12장 52:1)
Theodosius nullique adeuntium parcens, mundiore victu stipendioque milite recreato, Caprariensibus Abannisque eorum vicinis proelio levi sublatis, ad municipium properavit . . . ense:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 5장 37:1)
Sensit immensa vi quadam urgente morborum, ultimae necessitatis adesse praescripta, dicereque conatus aliqua vel mandare, ut singultus ilia crebrius pulsans, stridorque dentium et brachiorum motus velut caestibus dimicantium indicabat, iam superatus, liventibusque maculis interfusus, animam diu colluctatam efflavit, aetatis quinquagesimo anno et quinto, (minus centum dies) secundo et decimo.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 6장 6:1)
Libertas errore carens se sponte coegit Et pudor ob legem forcior ense fit.
(ANONYMUS NEVELETI, [Qualiter Attici elegerunt sibi regem] 23:3)
corpus Rodit auis rostro, cor fodit ense dolor.
(ANONYMUS NEVELETI, De filomena et accipitre 48:14)
antra petit, hic necat ense lupum.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et uulpe 49:17)
Rex michi seruandum dederat, me regius ensis Terret, et extorrem me iubet esse timor."
(ANONYMUS NEVELETI, De uiro et uxore 52:16)
Regius hunc pincerna regit, cor cuius adurit Auri dira sitis, qui parat ense nefas.
(ANONYMUS NEVELETI, De iudeo et pincerna 63:4)
Et rapit ense caput et opes petit et scrobe funus Celat.
(ANONYMUS NEVELETI, De iudeo et pincerna 63:16)
sunt et mutandis mercibus callidi et obeundis proeliis strenui uel sagittis eminus uel ensibus comminus.
(아풀레이우스, 플로리다 6:5)
inter enses et sagittas
(ARCHIPOETA, II63)
cuius pro imperio dimicavit ensis
(ARCHIPOETA, IX74)
quantis minis impetit ensis hostem strictus,
(ARCHIPOETA, IX107)
Scias itaque, domine beatissime et plenissima caritate venerabilis, non desperare nos, immo sperare nos vehementer, quod dominus et deus noster per auctoritatem personae, quam geris, quam non carni, sed spiritu tuo inpositam esse confidimus, multas carnales foeditates et aegritudines, quas Africana ecclesia in multis patitur, in paucis gemit . . . conciliorum gravi ense et tua gravitate posse sanari.
(아우구스티누스, 편지들, 8. (A. D. 392 Epist. XXII) Aurelio Episcopo Augustinus Presbyter 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION