라틴어 문장 검색

tergeminam cum placat eram Stygiasque supremo obsecrat igne domos, iam iam exorabile retro
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Primus. 823:1)
Inuidus, iracundus, iners, uinosus, amator,nemo adeo ferus est, ut non mitescere possit,si modo culturae patientem commodet aurem.
(호라티우스의 첫번째 편지, 0121)
Quid Calabrissaltibus adiecti Lucani, si metit Orcusgrandia cum paruis, non exorabilis auro?
(호라티우스의 두번째 편지, 290)
iracundior est paulo, minus aptus acutisnaribus horum hominum;
(호라티우스의 풍자, 1권, 03장20)
"sed et exorabile numen fortasseexperiar, solet his ignoscere, multi committunt eadem diverso crimina fato:"
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII41)
sed calidi plus est illis quibus acria corda iracundaque mens facile effervescit in ira, quo genere in primis vis est violenta leonum, pectora qui fremitu rumpunt plerumque gementes nec capere irarum fluctus in pectore possunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 8:4)
A parabola vero, quoniam magis hoc poetae convenit, saepissime pathos movet, cum aut miserabilem aut iracundum vellet inducere.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 7:1)
Haec quaecumque meo numeratis stigmata mento, In vetuli pyctae qualia fronte sedent, Non iracundis fecit gravis unguibus uxor:
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, LXXXIV7)
summittere amori 'animos' quidam pro 'iras' accipiunt, ut 'animosus' dicitur pro 'iracundus':
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 4141)
unde iracundos dicimus animosos.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 2563)
sed faciles nymphae risere ideo, inquit, indulserunt nymphae, quia mites sunt et exorabiles:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 91)
faciles napaeas exorabiles nymphas, ad ignoscendum paratas.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 5342)
Is laborem [quasi cursum] forensem diutius non tulit, quod et corpore erat infirmo et hominum ineptias ac stultitias, quae devorandae nobis sunt, non ferebat iracundiusque respuebat sive morose, ut putabatur, sive ingenuo liberoque fastidio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 67장 1:3)
At enim, quoniam in naturis hominum dissimilitudines sunt, ut alios dulcia, alios subamara delectent, alii libidinosi, alii iracundi aut crudeles aut superbi sint, alii a talibus vitiis abhorreant, - quoniam igitur, inquit, tantum natura a natura distat, quid mirum est has dissimilitudines ex differentibus causis esse factas?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 13:5)
At sunt morosi et anxii et iracundi et difficiles senes.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 83:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION