도구

도구

라틴어 문장 검색

Qui multa cupit, semper maiorum fame tabescit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 140:2)
Qui pecuniam congregat, multum laborat et vigiliis tabescit neperdat;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 145:2)
Hanc regionem praestitutis celebritati diebus, invadere parans dux ante dictus, per solitudines Aboraeque amnis herbidas ripas, suorum indicio proditus, qui admissi flagitii metu exagitati, ad praesidia descivere Romana, absque ullo egressus effectu, deinde tabescebat immobilis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 3장 4:1)
) cum ultimis hostium fatis instamus, fame, ignavissimo mortis genere tabescentes.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 9장 4:3)
solusque fluminum auras nullas exspirat.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 15장 13:5)
Adeo enim atroci tabuimus fame, ut si usquam modius unus farinae fuisset repertus, quod raro contigerat, aureis decem mutaretur ut minus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 8장 15:2)
"Istud mendacium tam verum est, quam si quis velit dicere magico susurramine amnes agiles reverti, mare pigrum colligari, ventos inanimes exspirare;"
(아풀레이우스, 변신, 1권 3:4)
"Ergo et inter mori tuos avaritia vivit, nec Charon ille vel Ditis pater tantus deus, quicquam gratuito facit, sed moriens pauper viaticum debet quaerere, et aes si forte prae manu non fuerit, nemo eum expirare patietur."
(아풀레이우스, 변신, 6권 1:141)
"mortuae bestiae ipsa vivens ventrem habitabit, tum factore nimio nares excruciante aestu et inediae diutinae letali fame tabescet, nec suis saltem liberis manibus mortem sibi fabricare poterit."
(아풀레이우스, 변신, 6권 9:12)
Id etiam de isto equo memoratum est, quod, cum insidens in eo Alexander bello Indico et facinora faciens fortia, in hostium cuneum non satis sibi providens inmisisset, coniectisque undique in Alexandrum telis, vulneribus altis in cervice atque in latere equus perfossus esset, moribundus tamen ac prope iam exanguis e mediis hostibus regem vivacissimo cursu retulit atque, ubi eum extra tela extulerat, ilico concidit et, domini iam superstitis securus, quasi cum sensus humani solacio animam expiravit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, II 5:1)
At ille amans, ubi saepe ad litus solitum adnavit et puer, qui in primo vado adventum eius opperiri consueverat, nusquam fuit, desiderio tabuit exanimatusque est et in litore iacens inventus ab his qui rem cognoverant, in sui pueri sepulcro humatus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, VIII 7:3)
Cum quaereremus quae alia item senescente luna tabescerent, Nonne Lucilium, inquit, nostrum meministis dicere:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, VIII 5:1)
verum postquam illa adunata sint et conclusa, ut spiritus ipsorum non expiret in aerem sed se invicem foveat, tum vero oritur calor manifestus, et nonnunquam flamma in materia congrua.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 118:4)
quod nihil expirarit aut effluxerit.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 480:4)
primo seminatores litium qui curias tumescere faciunt, populum tabescere.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LIV. [ = English LVI] DE OFFICIO IUDICIS 6:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION