라틴어 문장 검색

cēnam spectat; subitō eam rapit et dēvorat.
저녁을 보았다; 갑자기 그것을 잡아채서 먹어치운다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Argus steals the dinner11)
‘dī immortālēs!’ inquit, ‘aliquis crumēnam meam rapuit.’
그가 말했다. '신이시여, 누군가 내 지갑을 훔쳐갔다.' (옥스포드 라틴 코스 2권, Lūdī circēnsēs42)
aliquis vestīmenta rapuerat.
누군가가 옷들을 가져간 것이었다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Marcus Quīntum ad balnea dūcit23)
vestīmenta rapuit rettulitque ad fīlium.
그는 옷들을 잡아채서 자식에게 되돌려주었다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Marcus Quīntum ad balnea dūcit31)
rēs rapiēbant, aedēs accendēbant.
그들은 물건들을 낚아채고, 건물들에 불을 지르고 있었다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus Rōmā discēdere parat11)
At ille stultus, dum vult vocem ostendere, Emisit lato ore caseum, quem celeriter Dolosa vulpes avidis rapuit dentibus.
하지만 어리석은 그 까마귀는, 자신의 목소리를 자랑하고싶어서, 입을 넓게 벌려 치즈를 떨어뜨렸고, 교활한 여우는 재빠르게 탐욕스러운 이빨로 그것을 낚아챘다. (파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Vulpes et corvus.6)
Rapere est, non petere, quidquid invito auferas.
원치 않는 이로부터 가져가는 것은 무엇이든 요청이 아니라 도둑질이다. (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 674)
sed inprovisa leti vis rapuit rapietque gentis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 135)
Nam cum omnibus mos sit, et quasi quaedam religio, qui de maximis vel minimis rebus aliquid sunt acturi, precari auxilium divinitatis, quanto nos aequius est, qui universitatis naturae substantiae rationem praestaturi sumus, invocare divinam opem, nisi plane saevo quodam furore atque implacabili rapiemur amentia?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 30:34)
Qui atavis regibus aeditus, cum bonis polleret moribus, omnium comprovincialium unanimi favore non tantum eligitur ex generis successione, quantum rapitur, ut eis praeesset sceptrigera potestate.
(ABBO FLORIACENSIS, PASSIO SANCTI EDMUNDI REGIS ET MARTYRIS 5:3)
Fuerunt autem octo, qui absque ulla reverentia sancti decreverant satisfacere suae vesanae voluntati rapiendo furtim omnia quaecumque invenissent sibi utilia infra eiusdem monasterii septa.
(ABBO FLORIACENSIS, PASSIO SANCTI EDMUNDI REGIS ET MARTYRIS 18:3)
Itaque inter diversos amores et amicitias fluctuans, rapiebatur animus huc atque illuc:
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:3)
Iam tunc enim nihil quod non dulcissimi nominis Iesu fuisset melle mellitum, nihil quod non sacrarum Scripturarum fuisset sale conditum, meum sibi ex toto rapiebat affectum.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:12)
Sed hoc quod ultimum posuisti, quod me totum rapuit, et pene abripuit a terrenis, plenius mihi enodari desidero:
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:26)
fili, inquit, mulieris ultro virum rapientis;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:22)

SEARCH

MENU NAVIGATION