라틴어 문장 검색

9 At cum romana nobilitas, premente Annibale, sic caderet ut ad finalem romane rei deletionem non restaret nisi Penorum insultus ad urbem, subita et intolerabili grandine perturbante victores victoriam sequi non potuisse Livius in Bello punico inter alia gesta conscribit. 10.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 13:3)
sicut ille deficeret ab artis perfectione qui finalem formam tantum intenderet, media vero per que ad formam pertingeret non curaret, sic natura, si solam formam universalem divine similitudinis in universo intenderet, media autem negligeret;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 18:14)
Et quia diximus quantum a centro acies usque ad partem orbis extenditur, sine dubio in horizonte διάμετρος orbis trecentorum sexaginta stadiorum est:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 16:2)
505 Centrum tamen resistit, ubi Romani.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권17)
scilicet ne incidat in centrum terrae et frequenter patiatur eclipsin;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 7424)
quod si 'Thermodon' fecerit, et in finalem transfertur, et mutatur accentus:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 65910)
nam viii K#1123. Iu#1123. die, quando in centro suo est sol, lumine suo tam ima illius putei, quam summam terram inradiat.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 1056)
significat autem finale tempus autumni.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4032)
nam apud Latinos nullum verbum est, quod ante 'o' finalem 'o' habeat, excepto 'inchoo', quod tamen maiores aliter scribebant, aspirationem interponentes duabus vocalibus, et dicebant 'incoho':
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 2233)
Sed rapit immotis, se centro, singula Gyris.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, IN VIRI PRAESTANTISSIMI D. ISAACI NEWTONI OPUS HOCCE MATHEMATICO-PHYSICUM 2:5)
Vis centripeta est qua corpus versus punctum aliquod tanquam ad centrum trahitur, impellitur, vel utcunq;
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 정의 14:1)
Hujus generis est gravitas, qua corpus tendit ad centrum Terrae:
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 정의 15:1)
Vis magnetica, qua ferrum petit centrum Magnetis, et vis illa, quaecunq;
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 정의 15:2)
Vis centripetae quantitas absoluta est mensura ejusdem major vel minor pro efficacia causae eam propagantis a centro per regiones in circuitu.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 정의 17:1)
Haec vis est corporis totius centripetentia seu propensio in centrum & (ut ita dicam) pondus, & innotescit semper per vim ipsi contrariam & aequalem, qua descensus corporis impediri potest.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 정의 24:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION