라틴어 문장 검색

Qui gladio suo, quo Turcum trans loricam et vestes super pontem Antiochiae medium secuit, non modicam regi opem hic contulisse, nisi morte interveniente vitam finiisset.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 141:2)
His jam nuptiis finitis, et rege Jerusalem cum sponsa sua ascendere disponente, Rotgerus in Antiochiam, benigne a rege commendatus, viam insistere disposuit, cui nova regina mille marcas argenti cum ostris pretiosis, cum byzantiis quingentis, cum mulis et equis egregiis dono contulit, praeter gregarios milites, qui a longinquo regi ad opem confluxerunt, [0703D] quibus non modica praemia auri et argenti pariter collata sunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 28:9)
et spatio trium hebdomadarum male habens vitam finivit, juxta patriarcharum sepulturam appositus.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 58:11)
"Quilibetamantis actus in coamantis cogitatione finitur."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 18:6)
Multi in principio guerræ nondum nati sunt, quiante finem illius cum multo labore ac multis ærumpnis aut senescuntaut miserabiliter propter guerram vitam finiunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 18:4)
Cumquevellet dictum suum rationibus comprobare, fere omnes contra illum insultarecoeperunt dictumque suum frequenter interrumpere dicentes, ut verba suacum festinatione finiret, dictumque fuit illi:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 18:7)
Finitis octo diebus infirmatus est.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 18:4)
Paupertatem enim suam morte saltem finire vehementer cupiebat.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 18:29)
Rexsiquidem illum excitans ut fabulam quam inceperat finiret commonuit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 99:8)
At ipsa magis ac magis clamansdixit quod nisi hostium domus recluderet, in puteum qui iuxta domum eratsaliret et ita vitam finiret, sicque de morte sua amicis et propinquisrationem reddere deberet.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 103:25)
Finitis placitis iuvenis philosopho grates reddidit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:55)
Itaquevescentibus aliis ossa latenter primus ioculator coadunavit et ante sociumposuit finitoque prandio in obprobrium socii coniectam struem ossium regiostendit et mordaciter inquit:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 129:5)
Amice, noli desolari, quia multotienscontingit homini tam graves adversitatum inundationes sustinere quod desidereteas etiam inhonesta morte finire;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 187:72)
et multa mala contingunt, quae in bono finiuntur.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 190:5)
Cum fuerisin tristitia, nihil inde sollicitus eris, sed omnia in dispositione Deipermitte et renuntia semper bonum futurum, et ita eris oblitus malorum, quia multa mala eveniunt, quae in bono finiuntur.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 190:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION