라틴어 문장 검색

Nec adimitanda recenseo - cum dorsa non vultus, ad Sponse vehiculum habeatis, et vere dici possetis, qui Prophete ostensi sunt, male versi ad templum - vobis ignem de celo missum despicientibus, ubi nunc are ab alieno calescunt;
(단테 알리기에리, Epistolae 76:3)
sicutparvola—nam exemplo est—magni formica laborisore trahit quodcumque potest atque addit acervoquem struit, haud ignara ac non incauta futuri.
(호라티우스의 풍자, 1권, 01장25)
Legimus Crantorem, cuius volumen ad confovendum dolorem suum secutus est Cicero, Platonis, Diogenis, Clitomachi, Carneadis, Posidonii ad sedandos luctus opuscula percurrimus, qui diversis aetatibus diversorum lamenta vel libris vel epistulis minuere sunt conati, ut, etiamsi nostrum areret ingenium, de illorum posset fontibus inrigari:
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 5:8)
Ut enim creatorem non in caelo tantum miramur et terra, sole et oceano, elefantis, camelis, equis, bubus, pardis, ursis, leonibus, sed et in minutis quoque animalibus, formica, culice, muscis, vermiculis et istius modi genere, quorum magis corpora scimus quam nomina, eandemque in cunctis veneramur sollertiam, ita mens Christo dedita aeque et in maioribus et in minoribus intenta est sciens etiam pro otioso verbo reddendam esse rationem.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 12:2)
Semper se ob vi are epistulae, superare, officiis, salutationibus praevenire.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 8:6)
multis res angusta domi, sed nulla pudorem paupertatis habet nec se metitur ad illum quem dedit haec posuitque modum, tamen utile quid sit prospiciunt aliquando viri, frigusque famemque formica tandem quidam expavere magistra:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI178)
principio terram sol excoquit et facit are, at glaciem dissolvit et altis montibus altas extructas[que] nives radiis tabescere cogit;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 31:2)
aret Pellis et adtactu tractanti dura resistit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 10:4)
Melius, Fortuna, dedisses Orbe sub Eoo sedem gelidaque sub Areto, Errantesque domos, Latii quam claustra tueri.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:56)
dubiam super aequora Syrtin Arentemque feror Libyen, quo tristis Erinnys Transtulit Emathias acies.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 7:35)
Atque omnis propior mergenti sidera coelo Aruerat tellus hiberno dura sereno.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 1:32)
Quoque magis miseros undae ieiunia solvant, Non super arentem Meroen Cancrique sub axe, Qua nudi Garamantes arant, sedere:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 3:43)
Utque calor solvit, quem torserat aera ventus Incensusque dies, manant sudoribus artus, Arent ora siti:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 5:54)
Sed quandam volo nocte nigriorem, Formica, pice, graculo, cicada.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, CXV3)
Cum tibi trecenti consules, Vetustilla, Et tres capilli quattuorque sint dentes, Pectus cicadae, crus colorque formicae;
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, XCIII1)

SEARCH

MENU NAVIGATION