라틴어 문장 검색

Huic Chromis amplexo tremulis altaria palmis decutit ense caput;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 10:5)
Non tulit et tumida frendens Mavortius ira "discite, raptores alieni" dixit "honoris, facta minis quantum distent," hausitque nefando pectora Plexippi nil tale timentia ferro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 45:1)
suetus antro bustuali sub catenis frendere, mentis inpos, efferatis percitus furoribus prosilit fuitque supplex, Christum adesse ut senserat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae29)
friget fera futtile frendens, humani generis ni per suffragia gliscat.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1138)
"quid frendens,"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.60)
his persecutor saucius pallet, rubescit, aestuat insana torquens lumina, spumasque frendens egerit.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.64)
sic frendit, et corpus sacrum profanus (a dirum nefas!
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.118)
huc illuc frendens obvertit terga, negata libertate fugae, pressisque tumescit habenis.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 148)
letum versatile et anceps lubricat incertos dubia sub imagine visus, cum subito in medium frendens Operatio campum prosilit auxilio sociis, pugnamque capessit militiae postrema gradu, sed sola duello inpositura manum, ne quid iam triste supersit.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1159)
ille autem impavidus partis cunctatur in omnis, dentibus infrendens, et tergo decutit hastas.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 28:9)
Principio sedes apibus statioque petenda, quo neque sit ventis aditus - nam pabula venti ferre domum prohibent - neque oves haedique petulci floribus insultent aut errans bucula campo decutiat rorem et surgentes atterat herbas.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 2:1)
Ad haec vates vi denique multa ardentes oculos intorsit lumine glauco et graviter frendens sic fatis ora resolvit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 17:24)
hic tertius December, ex quo destiti Inachia furere, silvis honorem decutit.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 112)
immo, puto, ad id non accedes, ex quo tibi aliquid decuti doles !
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 107:6)
Hoc non frendens nec caput quassans nec quicquam indecorum iudici faciens, cuius tum maxime placidus esse debet et in statu vultus, cum magna pronuntiat.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 116:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION