라틴어 문장 검색

Et Cosmianis ipse fuscus ampullis Non erubescit murice aureo nobis Dividere moechae pauperis capillare.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LXXXII9)
namque in Mareotide fusca Pulchrior est, quanto rarior, iste color.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XLII5)
Cernere Parrhasios dum te iuvat, Aule, triones Comminus et Getici sidera ferre poli, O quam paene tibi Stygias ego raptus ad undas Elysiae vidi nubila fusca plagae!
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, LVIII1)
Ille sacri lateris custos Martisque togati, Credita cui summi castra fuere ducis, Hic situs est Fuscus.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, LXXVI1)
Dum Tiburtinis albescere solibus audit Antiqui dentis fusca Lycoris ebur, Venit in Herculeos colles.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XIII1)
Sic Tiburtinae crescat tibi silva Dianae Et properet caesum saepe redire nemus, Nec Tartesiacis Pallas tua, Fusce, trapetis Cedat et inmodici dent bona musta lacus;
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXVIII1)
' Sed tu Quod tibi vis dici, dicere, Fusce, potes.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXVIII6)
Et Maecenati, Maro cum cantaret Alexin, Nota tamen Marsi fusca Melaenis erat.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXIX3)
Livescit nulla caligine fusca nec odit Exploratores nubila massa focos;
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, L4)
Scis, quid in Arsacia Pacorus deliberet aula, Rhenanam numeras Sarmaticamque manum, Verba ducis Daci chartis mandata resignas, Victricem laurum quam venit ante vides, Scis, quotiens Phario madeat Iove fusca Syene, Scis, quota de Libyco litore puppis eat, Cuius Iuleae capiti nascantur olivae, Destinet aetherius cui sua serta pater.
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, XXXV2)
Tanta est quae Titio columna pendet, Quantam Lampsaciae colunt puellae.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, LI1)
Cornea si non sum, numquid sum fuscior?
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, LXII Lanterna de vesica1)
Roma magis fuscis vestitur, Gallia rufis, Et placet hic pueris militibusque colos.
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, CXXIX Canusinae rufae1)
quid deinde, si fuscus est?
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA DECIMA., commline 383)
Auriumque item est admirabile quoddam artificiosumque iudicium, quo iudicatur et in vocis et in tibiarum nervorumque cantibus varietas sonorum intervalla distinctio, et vocis genera permulta, canorum fuscum, leve asperum, grave acutum, flexibile durum, quae hominum solum auribus iudicantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 146:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION