라틴어 문장 검색

Fugit autem Moyses propter verbum istud; et factus est advena in terra Madian, ubi generavit filios duos.
이 말에 모세는 달아나 미디안 땅에서 나그네살이하며 아들 둘을 낳았습니다. (불가타 성경, 사도행전, 7장29)
filioli mei, quos iterum parturio, donec formetur Christus in vobis!
나의 자녀 여러분, 그리스도께서 여러분 안에 모습을 갖추실 때까지 나는 다시 산고를 겪고 있습니다. (불가타 성경, 갈라티아 신자들에게 보낸 서간, 4장19)
Quae sunt per allegoriam dicta; ipsae enim sunt duo Testamenta, unum quidem a monte Sinai, in servitutem generans, quod est Agar.
여기에는 우의적인 뜻이 있습니다. 이 여자들은 두 계약을 가리킵니다. 하나는 시나이 산에서 나온 여자로 종살이할 자식을 낳는데, 바로 하가르입니다. (불가타 성경, 갈라티아 신자들에게 보낸 서간, 4장24)
Adam enim primus formatus est, deinde Eva;
사실 아담이 먼저 빚어졌고 그다음에 하와가 빚어졌습니다. (불가타 성경, 티모테오에게 보낸 첫째 서간, 2장13)
Stultas autem et sine disciplina quaestiones devita, sciens quia generant lites;
어리석고 무식한 논쟁을 물리치십시오. 알다시피 그것은 싸움을 일으킬 뿐입니다. (불가타 성경, 티모테오에게 보낸 둘째 서간, 2장23)
Terra enim saepe venientem super se bibens imbrem et generans herbam opportunam illis, propter quos et colitur, accipit benedictionem a Deo;
자주 내리는 비를 빨아들여, 농사짓는 이들에게 유익한 농작물을 내주는 땅은 하느님에게서 복을 받습니다. (불가타 성경, 히브리인들에게 보낸 서간, 6장7)
dein concupiscentia, cum conceperit, parit peccatum; peccatum vero, cum consummatum fuerit, generat mortem.
그리고 욕망은 잉태하여 죄를 낳고, 죄가 다 자라면 죽음을 낳습니다. (불가타 성경, 야고보 서간, 1장15)
sed dum adsequamur illam firmam, ut dixi, facilitatem, optimis adsuescendum est et multa magis quam multorum lectione formanda mens et ducendus color.
그러나 내가 말했던, 확고한 유창함에 다다르기까지는, 많은 양의 독서보다는 최상의 독서에 의해 형성되는 정신과 문체에 익숙해져야 한다. (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 60:1)
Qui generat stultum, maerorem generat sibi, sed nec pater in fatuo laetabitur.
우둔한 자를 낳은 이에게는 근심뿐이고 어리석은 자의 아버지에게는 기쁨이 없다. (불가타 성경, 잠언, 17장21)
Quia haec dicit Dominus, qui creavit caelos, ipse Deus, qui formavit terram et fecit eam, ipse fundavit eam; non ut vacua esset, creavit eam, ut habitaretur, formavit eam: " Ego Dominus, et non est alius.
주님께서 말씀하신다. 하늘을 창조하신 분 그분께서 하느님이시다. 땅을 빚으시고 땅을 만드신 분 그분께서 그것을 굳게 세우셨다. 그분께서는 그것을 혼돈으로 창조하지 않으시고 살 수 있는 곳으로 빚어 만드셨다. 내가 주님이다. 다른 이가 없다. (불가타 성경, 이사야서, 45장18)
Uxor quoque ab eo qui est incontinens ducenda est, non solum propter filios ipsi generandos, verum etiam ne eum ex fornicatione offendamus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:38)
Cum itaque de Patre Maximus dixerit quod per ingenitam deitatem sit omnipotens, id est per hoc quod cum sit Deus, sit etiam ingenitus, illa quoque propria Patris potentia qua solus ipse a se non ab alio subsistit, unde solus ipse ingenitus dicitur, in omnipotentia comprehenditur, et sic eum intellexit omnipotentem, ut quidquid ad potentiam attinet, non solum quantum ad operationis effectum, verum etiam quantum ad subsistendi modum, ei tanquam prope diligentius accipi potest per omnipotentiam Pater, ac si dicamus eum per omnipotentiam, quae ei, ut dictum est, specialiter tribuitur, de ipso Sapientiam suam tanquam Filium generare, cum ipsa scilicet divina Sapientia aliquid sit de divina omnipotentia, cum sit ipsa quoque aliqua potentia.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 14:14)
Verbum itaque dicit conceptum mentis, et quamdam intelligentiae locutionem, quae in mente formatur, ad cujus similitudinem Unigenitus Verbum Dei, et quasi quaedam ejus intellectualis ac perpetua locutio, in cujus providentia omnium ab aeterno praefixa consistit ordinatio atque operatio.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 17:19)
Quippe quae praeterita sunt, jam completa sunt et perfecta, ideoque praeteritum quasi pro perfectione posuit, ostendens scilicet Filium ex Patre semper generari et semper genitum esse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 22:36)
Quippe quod conceptum parturitur, utique in ipso est a quo generatur, et sapientia in ipsa substantia sive in essentia potentiae est, cum ipsa scilicet quaedam sit potentia, sicut posterius ostendemus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 23:33)

SEARCH

MENU NAVIGATION