라틴어 문장 검색

pampineo pro 'pampinoso', ut 'nemus frondeum' pro 'frondosum'.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 53)
praecipit autem aures et magnas et hirsutas esse debere.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 552)
hirtasque capellas saetosas, ut "hirsutumque supercilium".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 2872)
quod hirsutum efficit macies.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 3843)
quia laeta pascua solocem lanam faciunt, hoc est minutam, duram atque hirsutam.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 3853)
Quarum aliae coriis tectae sunt aliae villis vestitae aliae spinis hirsutae;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 121:2)
93 P.L.M. Aurea mala mihi, dulcis mea Martia, mittis, mittis et hirsutae munera castaneae.
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 20:1)
Ante nec hirsuti torrebant farra coloni, Nec notum terris area nomen erat, Sed glandem quercus, oracula prima, ferebant;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 105)
in gradibus sedit populus de caespite factis, qualibet hirsutas fronde tegente comas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:68)
nec reor hinc istuc nostris iter esse libellis, quo Boreas pinna deficiente venit, dividimur caelo, quaeque est procul urbe Quirini, aspicit hirsutos comminus Ursa Getas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 538)
nec tibi pampineas autumnus porrigit uvas:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 15)
qui tibi, quam mallet praesens adferre salutem, mittit ab hirsutis, Maxime Cotta, Getis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 53)
non hic pampineis amicitur vitibus ulmus, nulla premunt ramos pondere poma suo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 88)
ut tetigit fulvi saetis hirsuta leonis vellera, pertimuit sustinuitque manum attonitusque metu rediit, ut saepe viator turbatus viso rettulit angue pedem, inde tori, qui iunctus erat, velamina tangit mollia, mendaci decipiturque nota.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권218)
nobis concessa canentur quaeque pio dici vatis ab ore licet, eliciunt caelo te, Iuppiter, unde minores nunc quoque te celebrant Eliciumque vocant, constat Aventinae tremuisse cacumina silvae, terraque subsedit pondere pressa Iovis, corda micant regis, totoque e corpore sanguis fugit, et hirsutae deriguere comae, ut rediit animus,
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권190)

SEARCH

MENU NAVIGATION