라틴어 문장 검색

de quibus assentatoribus atque adulatoribus infra plenius tibidicam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 101:5)
De vitando consilio adulatorum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 117:1)
Similiter vitandum est consilium adulatorum et simulatorum et assentatorum, non solum in adversis, sed etiam in secundissimis rebus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 118:1)
Nam sicut aliquandotristem faciem amicus, et blandam adulator ostendit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 159:9)
et ab adulatoribus sive assentatoribus atqueab illis, qui secreto tibi ad aures aliter consuluerunt, quam palam verbisostenderent;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 206:2)
Quem venatores regis inventum dum intuerentur et illuderent quoniampediculos suffocantem, coeperunt avertere radiorum solis amenitatem.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 199:2)
Quando igitur anima nostra non fallitur, quando solium veritatis attingit, nisi quando se ab isto secernit corpore, neque ab ipso decipitur et illuditur?
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 4:14)
et auris ejus deceptio est, quia et auditus illuditur:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 9장 4:3)
Denique blandimento multo sermonis mulier fornicaria saepe juvenis cor seduxit, decepit, illusit (Prov.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 9장 4:24)
Ergo non laqueis nos credamus et retibus iis quae decipiunt et illudunt;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 9장 5:1)
Et exitiale hoc vitium, quod in aliis non numquam intepescit, in illo aetatis progressu effervescebat, obstinatum eius propositum accendente adulatorum cohorte.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 5장 5:2)
Huic sententiae versabilium adulatorum refragantibus globis, inter quos erat , ad insidiandum acer et flagrans, et Eusebius praepositus cubiculi effusior ad nocendum, id occurrebat, Caesare discedente, Ursicinum in oriente perniciose relinquendum, si nullus esset qui prohiberet altiora meditaturum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 11장 2:1)
Post quae ita completa, Constantius ut iam caelo contiguus, casibusque imperaturus humanis, magniloquentia sufflabatur adulatorum, quos augebat ipse spernendo proiciendoque id genus parum callentes, ut Croesum legimus ideo regno suo Solonem expulisse praecipitem, quia blandiri nesciebat;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 5장 37:1)
hacque fiducia linguis adulatorum occlusis, et praefectum et se discrimine gravi subtraxit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 8장 7:4)
Quocirca magniloquentia elatus adulatorum, tune et deinde edictis propositis, arroganter satis multa mentiebatur, se solum (cum gestis non adfuisset) et dimicasse et vicisse et supplices reges gentium erexisse aliquotiens scribens, et si verbi gratia eo agente tune in Italia, dux quidam egisset fortiter contra Persas, nulla eius mentione per textum longissimum facta, laureatas litteras ad provinciarum damna mittebat, se inter primores versatum cum odiosa sui iactatione significans.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 12장 69:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION