라틴어 문장 검색

Hac oratione adducti inter se fidem et ius iurandum dant et regno occupato per tres potentissimos ac firmissimos populos totius Galliae sese potiri posse sperant.
이 말에 이끌려 그들은 서로 맹세를 하고, 셋이 왕국을 장악할 때 모든 갈루스 인 중 가장 힘있고 가장 굳건한 민족들을 얻을 수 있을 것이라고 그들은 희망한다. (카이사르, 갈리아 전기, 1권, 3장7)
‘rē vērā’ inquit ‘mē domum tuam vocās? nōnne pater tuus rēbus occupātus est?’ ille respondit:
그가 말했다. '정말로 너희 집으로 나를 부르는 거야? 너희 아버지께서 일 때문에 바쁘시지 않아?' 그가 대답했다: (옥스포드 라틴 코스 2권, Marcus Quīntum domum suam invītat16)
‘pater meus semper occupātus est.
'우리 아버지께선 항상 바쁘시지. (옥스포드 라틴 코스 2권, Marcus Quīntum domum suam invītat17)
occupātus est.
바쁘십니다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Marcus Quīntum domum suam invītat31)
te nolui impeditum impedire.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVINTVS DECIMVS AD ATTICVM, letter 15 6:4)
qui illum di omnes perduint, qui primus commentust * contionem habere, qui homines occupatos occupat.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 3, scene 13)
Tibi quidem hercle, quisquis es, magnum malum, qui oratione [nos] hic occupatos occupes.
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 1, scene 235)
Et quo me amplius hec voluptas occupaverat, minus philosophie /f.5va/ vaccare poteram et scolis operam dare.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, QUOMODO IN AMOREM HELOYSE LAPSUS VULNUS INDE TAM MENTIS QUAM CORPORIS TRAXIT 4:1)
quanta dilatatione hec singularis infamia universum mundum esset occupatura.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PLAGA ILLA CORPORIS 1:7)
" Quid etiam impedit, cum omnis Ecclesia in nomine Patris et Filii et Spiritus sancti pariter consecretur, nec sit eorum in aliquo possessio diversa, quod domus Domini non ita Patri vel Spiritui sancto ascribatur, sicut Filio?
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE ABBATIS SUI ET FRATRUM IN EUM 8:4)
Nunc autem ita me Sathanas impedivit, ut ubi quiescere possim aut etiam vivere non inveniam, /f.17va/ sed vagus et profugus, ad instar maledicti Caym ubique circumferar;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE INFAMATIONE TURPITUDINIS 5:1)
Illa quippe amor Dei, haec amor saeculi nuncupator, quia per illum Deo copulamur, per istum mundanis occupamur curis, et terrenis deservimus desideriis.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:19)
Neque enim veraciter vocatur omnipotens, nisi quoniam quaecunque vult potest, nec voluntate cujuspiam creaturae voluntatis omnipotentis impeditur effectus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 9:3)
Sed et illud quod aiunt, animam totam singulis corporibus infusam omnia vivificare, atque animae quae ad vivificandum idonea reperit, nulla illorum duritia vel diversitas, natura impediente, pulchrum involucrum est, quia charitas Dei quam Spiritum sanctum dicimus, cordibus humanis per fidei sive rationis donum primitus infusa, quaedam vivificat ad bonorum operum fructum nos promovendo, ut vitam assequamur aeternam, et in quibusdam ipse Spiritus vacare dicitur pravitatis eorum duritia repugnante.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 53:8)
Illa quippe amor Dei, haec amor saeculi nuncupatur, quia per illum Deo copulamur, per istum mundanis occupamur curis, et terrenis deservimus desideriis.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION