라틴어 문장 검색

Tum plausu fremituque virum studiisque faventum consonat omne nemus, vocemque inclusa volutant litora, pulsati colles clamore resultant.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 7:12)
mittitur et magni Venulus Diomedis ad urbem, qui petat auxilium et Latio consistere Teucros, advectum Aenean classi victosque penatis inferre et fatis regem se dicere posci edoceat multasque viro se adiungere gentis Dardanio et late Latio increbrescere nomen.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 1:3)
Consonat omne nemus strepitu collesque resultant.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 13:13)
Continuo ventis surgentibus aut freta ponti incipiunt agitata tumescere et aridus altis montibus audiri fragor aut resonantia longe litora misceri et nemorum increbrescere murmur.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 13:2)
mone, si increbruit aura, cautus uti velet carum caput;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Hereditatum captatores quibus artibus uterentur faceto Ulyssem inter et Tiresiam dialogo exponit. 1:32)
si consonare sibi in faciendis ac non faciendis virtus est, quae pars eius prudentia vocatur, eadem in dicendis ac non dicendis erit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 327:3)
aliquando, sicut in geminatione verborum diximus, initia quoque et clausulae sententiarum alis, sed non alio tendentibus verbis inter se consonant.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 199:1)
nam et valet sensus ipse et in verbis tantum distantibus iucunde consonat vox, praesertim non captata, sed velut oblata, cum altero suo sit usus, alterum ab adversario acceperit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 227:4)
ex quibus fere fiunt, non tamen ut semper utique ultimis consonent, quae τρίκωλα dicuntur:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 231:4)
Itaque quotiens ventus increbruit maiorque est quam expedit, antemna summittitur;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 77 2:3)
Cum omnes vias ordo canentium inplevit et cavea cincta est et ex pulpito omne tibiarum genus organorumque consonuit, fit concentus ex dissonis.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 84 10:4)
doces me, quomodo inter se acutae ac graves consonent, quomodo nervorum disparem reddentium sonum fiat concordia;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 88 9:2)
fac potius, quomodo animus secum meus consonet nec consilia mea discrepent.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 88 9:3)
Non vides, quemadmodum theatra consonent, quotiens aliqua dicta sunt, quae publice adgnoscimus et consensu vera esse testamur ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 108 7:5)
Cum adsuevit animus fastidire, quae ex more sunt, et illi pro sordidis solita sunt, etiam in oratione, quod novum est, quaerit et modo antiqua verba atque exsoleta revocat ac profert, modo fingit et ignota ac deflectit, modo, id quod nuper increbruit, pro cultu habetur audax translatio ac frequens.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 114 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION