라틴어 문장 검색

Quo minus fert facile quisque, eo saepius debet cibum adsumere, maximeque eo eget, qui increscit.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 3장119)
9. Si cui vero dolere nervi solent, quod in podagra cheiragrave esse consuevit, huic, quantum fieri potest, exercendum id est, quod adfectum est, obiciendumque labori et frigori, nisi cum dolor increvit.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 9장1)
aut multum sudare, maximeque frigido sudore, aut habere sudores non per totum corpus aequales, quique febrem non finiant, et febres eas, quae cotidie tempore eodem revertantur, quaeve semper pares accessiones habeant neque tertio quoque die leventur quaeque continuent, ut per accessiones increscant, tantum per decessiones molliantur, neque umquam integrum corpus dimittant.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 4장15)
si febris non dimittit, eaque interdiu levior est, noctu increscit, multus sudor oritur, cupiditas tussiendi est, et paene nihil in tussi excreatur, oculi cavi sunt, malae rubent, venae sub lingua inalbescunt, in manibus fiunt adunci ungues, digiti maximeque summi calent, in pedibus tumores sunt, spiritus difficilius trahitur, cibi fastidium est, pustulae toto corpore oriuntur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 7장101)
si serius ista coeperint, necesse est quidem increscant, sed quo minus cito adfecerint, eo tardius solventur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 7장103)
Longa vero frictione uti neque in acutis morbis neque increscentibus convenit, praeterquam cum phreneticis somnus ea quaeritur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 14장11)
Neque ignoro quosdam dicere omne auxilium necessarium esse increscentibus morbis, non cum iam per se finiuntur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 14장13)
Sed ut levata quoque adversa valetudine recte frictio adhibetur, sic numquam adhibenda est febre increscente:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 14장18)
Et ex toto numquam gestari corpus dolens debet, sive id in toto sive in parte est, nisi tamen solis nervis dolentibus, neque umquam increscente febre sed in remissione eius.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 15장7)
Manentibus vero adhuc febribus, si eae sunt quae lentae lenesque iam diu male habent, recte medicina ista temptatur, cum eo tamen, ne praecordia dura sint neve ea tumeant, neve lingua aspera sit, neve aut in medio corpore aut in capite dolor ullus sit, neve tum febris increscat.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 17장17)
Fomenta quoque calida sunt milium, sal, harena, quidlibet eorum calfactum et in linteum coniectum:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 17장31)
eaque, quod descrescentibus apta sunt, ubi acutus increscens urget, in remissionibus potius experienda sunt.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber III, 2장6)
Increscit autem morbus, dum graviores dolores accessionesque veniunt, eaeque et ante, quam proximae, revertuntur et postea desinunt.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber III, 2장7)
Atque in longis quoque morbis etiam tales notas non habentibus scire licet increscere, si somnus incertus est, si deterior concoctio, si foediores deiectiones, si tardior sensus, si pigrior mens, si percurrit corpus frigus aut calor, si id magis pallet.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber III, 2장8)
si quamvis non accessiones, febres tamen iunguntur et cotidie quidem increscunt sed sine integritate tamen remittunt, cum corpus ita se habet, ut maior remissio non expectetur;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber III, 5장13)

SEARCH

MENU NAVIGATION